Böyleydi bir zamanlar bende bayramlar...
06 Temmuz 2016, 02.08 A- A+
Önce anne babası ve ardından teker teker büyükleri ölünce aniden büyürmüş insan.Kaybolurmuş içindeki çocuk, vazgeçermiş aramaktan. Hangi yaşta olursa olsun el öpmek, alından öpülmek, nazlanmak, niyazlanmakmış çünkü çocuk olmak, hele bir de gurbetse küçüğün yolu bayram tatilleri yılın ilk günleri bilinir gün sayılırmış. Bulamam endişesiyle günler hatta haftalar öncesinden biletler alınır, bavullar hazırlanırmış. Yolu beklenirmiş gelenin dört gözle büyüklerce.
Genellikle bir gece yarısı sessizliğini taksi kapılarının sesi böler, bekleyen büyükler kapıda karşılarmış bekledikleri küçüklerini. Mutlulukla hasret bir olur, özlemin göz sularında yıkanırmış sevinçler. Çifte bayram yaşarmış henüz sağken büyükler ve henüz çocukken küçükler.
En sevilen dostlar, en yakın akrabalar olurmuş ilk kapıyı çalanlar. En sevilen yemeklerin dizildiği baba evinde bir başka olurmuş ev baklavasınn tadı.
Büyük; gurur duyarmış sayıldıkça, Küçük; çocuk kalırmış sevildikçe
..
ve bayram; bayram olduğunu biilrmiş şeker tadında, bal kaymak kıvamında...
Büyük-küçük, yaşlı-çocuk herkesin şımaracağı, çocuk kalacağı sevdikleriyle sağlıklı ve telaşlı, şeker tadında nice bayramlar yaşanması umuduyla
herkese hayırlı ve huzurlu bayramlar diliyorum.
YORUMLAR