Aşkı herkes kafasına göre tarif eder, bazende hiç tarif edilemez. Biyolojik bir duygu olduğunu söyleyenler bile vardır. Bazı kişiler ilk dokunuşta aşık oldum der, bazı kişilerde ilk görüşte aşık oldum der.. Peki, hiç görmediğiniz, hiç dokunmadığınız, nefesini his etmediğiniz, sesini duyup kokusunu bilmediğiniz, yani yanında fiziki olarak bulunmadığınız birine aşık olabilirmisiniz? Çoğunuzun olurmu öyle şey dediğini duyuyorum. Neden? çünkü kıstasların dışında sınırların ardında bir düşünce. Bence değil. İnsan uzaktada olsa görmesede, yanyana olmasada, sesini duymasada, kokusunu almasada, kendisini anlayan, aynı duyguları aynı anda hissettiğine emin olduğu birilerine aşık olabilir. Üstelik bence her an aklında fikrindedir, her adımda onunladır. Daha çok düşünür daha çok merak eder, düşünürken yazıştıklarını konuştuklarını hatırlar gülümser. Bence daha yoğun yaşar duygularını. Çünkü aklında hep bir merak ve acaba vardır.

Acaba kavuştuğumuzda'da aynı şeyleri hissedermiyim? acaba gerçektende bu kadar sevecen, hoş sohbet ve eğlencelimidir? beğenirmi beni? tamamlarmıyız birbirimizi? hep yanımda olup beni destekleyecekmi? anlayacakmı beni...? vs vs. Aşk için büyük sorulardır bunlar. İlk buluşacaklarında neler olacağının merakı yer bitirir aşıkları. Karışık duygular içinde geçer günler böylece. Ama buluştuğunda işte o zaman anlarsın düşüncelerinin ve merak'ının ne kadar yersiz olduğunu. Mesafeler aradan kalkınca, merak ve acabalar kaybolunca asıl o zaman başlar masal. Hayaller gerçek olur, mutluluklar katlanır. Ve anlarsınki eğer gerçekten seviyorsan ve aşıksan, uzaktada olsa yanınızdada olsa fark etmez yaşanır aşk....