Kabul et sende biliyorsun dayanılmaz bir çekiciliğinin olduğunu. Seni bir kere tanıyıp, seni tadanın senden asla vaz geçmeyeceğini sende biliyorsun. Sende biliyorsun seninle tanışanlar tutkuların en büyüğüne kapılacağını. Ve biliyorsunki sen aslında dünyadaki en amansız hastalıklardan bile daha acımasız ve tehlikeli olduğunu. Sen veremden, sen vebadan, sen tifodan, sen kanserden daha tehlikelisin bunu biliyorsun. Seni gören gözlerin güneşi bir daha göremeyeceğinide biliyorsun. Seni soluyup içine çekenin bir daha nefes alamayacağınıda biliyorsun. Ne yazikki, en başta ben olmak üzere hiç kimse senin bu kadar tehlikeli olduğunu anlamak istemiyor... 

Bir defa seninle tanışmaya görsünler, seni tanıyanlar hemen havana kapılıyorlar. Senin için şiirler yazıp şarkılar söylüyorlar. Sen ise onları yavaş yavaş zehirliyor acı çektire çektire öldürüyorsun. Sen acımasızsın, sen vicdansızsın, sen kötüsün... Sen seninle tanışan insanlara önce çok güzellik yaşatıyor çok mutluluk veriyorsun, şarkılar soyletiyorsun, şiirler yazdırtıyorsun, kelebekler gibi çiçekten çiçeğe konduruyor güldürüp eğlendirip oyunlar oynatıyorsun ... Ve sonra birden onları boşluğa bırakıyor karanlık kuyulara atıyor karanlıklara gömülmelerini sağlıyorsun. Seni tanıyanlara güneşin en keskin ışığından bile geceyi yaşatıyorsun. Seni tanıyanların gündüzüyle gecesini, yazıyla kışını bir ediyorsun.  

Evet bazılarını mutlu ettiğini görüyorum. Bazıları seninle tanıştığı için çokkkkk mutluymuş duyuyorum... Ama ne yazıkki bu mutlu olanlar seninle tanışanların belkide binde biri bile değil. Belki birini mutlu ediyorsun lakin, gerideki binlerce kişiye bu dünyada cehennemi yaşatıyorsun.

Bende seninle tanıştım, aslında senden iğrendiğimi nefret ettiğimi bile soyleyebilirim. Ama sensiz kalıncada hayatımın boş, anlamsız, manasız olduğunuda itiraf etmek durumundayım. işte bunun için son olarak sana şunu söylemek isterim Aşk. 

AŞK seni seviyorum.

Seni de seviyorum sevgi .

Seni de seviyorum duygu .

Senden nefrette etsem de Aşk .

Ben sensiz yapamıyorum...