insanoğlunun aşık oluşu Yaradan'ın onlara "Ben sizin Rabbiniz değil miyim? seslenişiyle ve bütün ruhların "evet" demesiyle başlar böylece insan gönlü oluşur. Bu aşk yolculuğu ruhların toplandığı güne kadar uzanır. Hiç bir kağıda, ağaca, dağa, okyanusa sığdıramadığımız sevgimiz sadece gönlümüze sığmıştır artık.
       Sevgiyle sarıldığınızı düşündüğünüzde sizin sağınız ile sevdiğinizin solu aynı hizada olacaktır. Hem sağımızda hem solumuzda atan iki kalp sesi, iki insanın ritmi, uyumu, duygusu bir olan mükemmel atıştır.
Bütün kişiler, kişilikler hatta nickle (gamyun sanal olsa da biz sanal değiliz) sevmiştir sevilmiştir. Sevmeyi unutan kalpler ya ölüdür ya da delidir.

        Gülümsüyoruz, seviyoruz, kıskanıyoruz, deliriyoruz, kırıyoruz. Bir kadının gözyaşlarının bedelini hangi cihanda ödemek mümkün. İnsanın en büyük bencilliği aşktır. Kıskanmak insani bir duygu ama ya kısıtlamak
Sevdiğimizi kalıba sokmayalım.Biz onu o olduğu için seviyoruz. İstediğimiz gibi olursa "değiştin" diyerek onun sevdiğimiz özelliklerini başka kişilerde aramaz mıyız? İşte orası "eyvah" denilen yerdir. Mutsuzluklar başlar, söylediğiniz sözler yavan kalır. Çünkü bazı sözler ancak sahibine söylenirse anlam kazanır. ruh bulur, ete kemiğe bürünür.
     Sevgiliye gidin. Kapısını çalmadan açılmasını bekleyenlerden olmayın. AŞKA YOL OLUN. "Hoşgeldin" derse girin içeri. " kim o " derse geri dönün ama gidin. Sevgi ve "acaba" lar bir arada olmaz ruhunuzla, aklınızla, bedeninizle (bir gözleri ahuya) gidin.
    Sevgiliye gidin. bir inci denizin en dibindeyken ona varmak için vurgun yemek bile göze alınır. AŞK da her şeyi göze almaktır.
   Sevgiliye gidin. Bir ipek böceği yüreği ve sabrıyla gidin.
   Sevgiliye gidin ve aynı hayalde buluşun..