-HAYAT-
09 Mart 2019, 15.30 A- A+
https://www.youtube.com/watch?v=vCR6PO-yjYc
Keşke O ben olsam!
Bir kuşun kanadında hayat bulsam…
Hep bir adım öndesin hayat, Einstein’ın dediği gibi acaba gelecek zaten yaşanmış mıydı? Bu yüzden mi şaşırmıyorum artık olanlara ve olacaklara! Haykırarak reddetse de ruhum bedenim çoktan kabul etmedi mi?
Tam ellerimi uzattım yakalayacağım derken, o hep bir adım daha ileriye gitmedi mi?
Belki de akıntıya karşı yüzmek gibi birşey bu, tüm enerjimle o kadar hızlı kulaç atıyorum ki, ulaşıp yakalayacağıma inanıyorum fakat sandığımı düşündüğüm o anda bile kaybettiğim bir sn içinde başladığım yerdeyim.
Belki ben Alice harikalar diyarını görmek istiyorum. Biri parmağının ucuyla göstermiş bak orada demiş.
- Kim bu şaşkın yalancı bana akıntıya karşı kulaç attıran!
Yüreğim; aklıma hükmetmiş, olmayacağını bildiği şeylere doğru hala çırpınışlarına devam ediyor. Belki de denizin durulmasını bekliyordur kimbilir? Belki de o zamana kadar mevcudiyetini koruma çabasıdır.
Boşver hayat sen bunları, sesime ruhuma kulak vermesen de, beni beklemesen de, ben yine koşarım sana doğru. Ben yine ezgini takip ederim.
Benden aldıklarından çok bana yaşattıklarınla var olurum. Dili geçmiş zaman bizimkisi bir varmış bir yokmuş.
- Zaten ben yarın yokum ki; Bugün sen benimle olmasan ne yazar!
Bazı anlar vardır sonsuza kadar sürer. Zamanın dakikası işlemez onlara, hep orda ve o anda yaşar.
-Ben o ana hapsolmuşum ki; Varsın zaman geçsin anda kilitli kalsam ne yazar!
Sonsuz tekrarları yaparken beynimde, her anını ezberlediğim, umudum sana doğru…
Biliyorum birgün beni özgür bırakacaksın. İşte o ana kadar unutmamak için, tekrar tekrar dokunuyorum tüm perdelerine…
Hiçlik kafeste kilit,
Kafesin içinde tek kişilik koca bir kent,
Kilidin Altın anahtarı sen,
Rüzgar çıkıp aralamasaydı, Nerden bilecektim kilidi açık bıraktığını!
Keşke O ben olsam!
Bir kuşun kanadında hayat bulsam…
Hep bir adım öndesin hayat, Einstein’ın dediği gibi acaba gelecek zaten yaşanmış mıydı? Bu yüzden mi şaşırmıyorum artık olanlara ve olacaklara! Haykırarak reddetse de ruhum bedenim çoktan kabul etmedi mi?
Tam ellerimi uzattım yakalayacağım derken, o hep bir adım daha ileriye gitmedi mi?
Belki de akıntıya karşı yüzmek gibi birşey bu, tüm enerjimle o kadar hızlı kulaç atıyorum ki, ulaşıp yakalayacağıma inanıyorum fakat sandığımı düşündüğüm o anda bile kaybettiğim bir sn içinde başladığım yerdeyim.
Belki ben Alice harikalar diyarını görmek istiyorum. Biri parmağının ucuyla göstermiş bak orada demiş.
- Kim bu şaşkın yalancı bana akıntıya karşı kulaç attıran!
Yüreğim; aklıma hükmetmiş, olmayacağını bildiği şeylere doğru hala çırpınışlarına devam ediyor. Belki de denizin durulmasını bekliyordur kimbilir? Belki de o zamana kadar mevcudiyetini koruma çabasıdır.
Boşver hayat sen bunları, sesime ruhuma kulak vermesen de, beni beklemesen de, ben yine koşarım sana doğru. Ben yine ezgini takip ederim.
Benden aldıklarından çok bana yaşattıklarınla var olurum. Dili geçmiş zaman bizimkisi bir varmış bir yokmuş.
- Zaten ben yarın yokum ki; Bugün sen benimle olmasan ne yazar!
Bazı anlar vardır sonsuza kadar sürer. Zamanın dakikası işlemez onlara, hep orda ve o anda yaşar.
-Ben o ana hapsolmuşum ki; Varsın zaman geçsin anda kilitli kalsam ne yazar!
Sonsuz tekrarları yaparken beynimde, her anını ezberlediğim, umudum sana doğru…
Biliyorum birgün beni özgür bırakacaksın. İşte o ana kadar unutmamak için, tekrar tekrar dokunuyorum tüm perdelerine…
Hiçlik kafeste kilit,
Kafesin içinde tek kişilik koca bir kent,
Kilidin Altın anahtarı sen,
Rüzgar çıkıp aralamasaydı, Nerden bilecektim kilidi açık bıraktığını!
YORUMLAR