Bell-Bella
14 Eylül 2019, 13.32 A- A+Bell, Bella…
Güzel, onu en iyi tanımladığını bildiğim kelime, o yüzden adını Bella koydum…
Bilinç ne kadar az olursa Tanrının ışığı o kadar geçirgen olur. Vücudundan akar da ışıldar. Takılacağı köşeleri yoktur. Olanı biteni süpürür de üzerine yağar..
Seni sevmek bu yağmurda ıslanmak gibiydi, dışarı çıkmaya cesaret ettiğim için şu an, o kadar mutluyum ki. Varlığını bilmeyenler, yokluğunu anlamazlar. Ben ise yokluğunun izlerini tüm algılarımda taşıyacağım.
Dokunduğum, kokladığım, gördüğüm, işittiğim sürece...
Işıldayan güzelliğim, tüm saf duygularının çıkış noktası olan göbeğinin kokusunu özlüyorum…Bir daha içime çekemeyecek olmam ne kadar acı verici!
Gittiğin gün beni bu cennet kokusundan mahrum bıraktın…
Kendimi bir türlü affedemiyorum.
Hayatım boyunca aradığım bu saf sevgiyi böyle küçük bir bedende bulmama acınır mı? Belki de ben, kendime acıyorum sevgimi minik bir yüreğe hapsettiğim için.
Ama; bilmiyorum ki bir insan silueti, sadece yemek yemek için yanından ayrılan 2 ay boyunca!
Beni yalnız bırakmayarak, iyi edebileceğini düşünüyordu belli ki, öyle de oldu. İlk defa sevgimin karşılığında tıka- basa doyduğumu hissediyordum. Sevildiğimden ilk defa şüphe duymuyordum. O kadar temizce işliyordu ki içime kuşkuya yer yoktu ! Ben yoktu!
Belki de ben olgusunun gelişmemiş olmasındandı sevgisinin büyüklüğü. O ben miydim, ben o muydum orası muallaktı…
Mayaların selamı aklımı geliyor “Ben- Senim” biz böyleydik, kim kim belli değil :) Kim kiminle oyun oynuyor :) O mu beni eğlendiriyor, ben mi onu...
Kalbimin bir parçasını yanına kattın da gittin. Gittiğin yerde buluşacağımız dan o kadar eminim ki.Kuşkuya yer yok!
Biliyorum : O ışık katında yeniden planlayacağız buluşacağımız geleceğimizi…
O ana kadar arayacağım, olabildiğince her taşın altına bakacağım...Belki karşıma bir kum tanesinde çıkacaksın, belki iki satır cümlede, belki bir su damlasında bulacağım içine hapsettiğin gizemi. Bir simyacı gibi, öze ulaşmak için her bir atomu, çıkan gürültüden korkmadan parçalayacağım.
Söz veriyorum!
Sadece ruhumun hayali görünüşü
Görmeyen bakışıma sunuyor gölgeni,
O, korkutucu gecede asılı bir mücevher gibi,
Karanlık geceyi güzelleştiriyor
Ve onun eski yüzünü yeni kılıyor.
İşte böylece gündüz bedenim, gece zihnim
Senin ve benim için hiç süküt yok.
William Shakespeare
YORUMLAR