UCUZ ROMAN
28 Eylül 2019, 20.14 A- A+ Şu kurgu yazanlara "siz durun biz anlatırız" diyesim var. Kurgu, gözlem. Bir maymun kadar dikkatli olup koşturmaktansa kendi etraflarında dolaşmaları nasıl olurdu?
Kendi hayatlarınız nasıl acaba, işsizlik başlara mı vurur nedir, hayatlarınız çok mu sıkıcı neden yani? Belki çok başarılı çok mutlu bir hayatınız var. Belki de tam tersi ama idare ediyorsunuzdur. Peki ama sizi , şunu yapmaya iten şey ne?:
Niye başkalarının hayatlarına o koca burnunuzu sokuyorsunuz? Bırak benim hikâyem bana kalsın, belki anlatır belki anlatmam, al yaz ya da gözlemle anlat diyen oldu mu sana?!...
Nasıl hissettiğimi anlatayım. Arkadaşımla bir masada iki tek atıp dertleşirken, gelen garsonun masaya yanlışlıkla bir çift kulağını düşürmesi gibi. Kaldır bunları, al denilse de kulaklar duyacağını duymuş ve kulakların duyduğu cümle olsun kelime olsun hepsi içeriye taşınıp gitti bile çoktan. Sonra o kulak o kulağa, kulaktan kulağa... Ananız babanız bayramda seyranda sıkça anılıyor merak etmeyin.
(Yani hikâyem bir yerlerde anlatılacak olsa böyle hissederdim herhâlde, kötü yani. Duyar kasacak örneğin benim kötü, aciz hayatımdan. Al duyarını, sarıl. Lütfen iznimi al.)
Herkesin hayatı kendine roman, ister ödünç verir "oku, okuttur" der isterse de "bu ne biçim kitap lan, kimse okumasın" der yakar; çalma! Kurgusuna tükürdüğüm! Tamam sakinim. Sakinim, papatya çayı içiyorum, SA Kİ NİİİİMMMM!!!!!!
Not: Bu yazıyı tüm kurgu yazarlarına ve yazma meraklılarına ithaf etme bahanesiyle, Ucuz Roman filmini de anmış oldum başlığa yazıp oh.
Dinleyin dinlettirin de günümüz şenlensin, şanımız yürüsün.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış :( Yazık ama blog sahibi senin yorumunu bekliyor olabilir