Afazi beynin bir noktasında oluşabilecek bir hasar sonucu kişinin konuşma, dil yeteneğinin kısmen kaybolma şeklidir. Bu oluşabilecek hasar, kişi üzerinde kendi cümlelerini düzgün telaffuz edememe, karşıdan gelen cümleleri iyi kavrayamama, tekrarlamak ya da adlandırma gibi becerilerde yetersizlik, yazı okumak ya da yazma konusunda yeti kaybına yol açabilmektedir.(alıntı)

Toplum olarak afazik olmayı nasıl başardık ve bu duruma neden hiç tepki vermedik? Klasik muhabbetler için geçerli olan yabancı kelimelerin dilimizde yarattığı tahribat değil maksadım. Bu halde olduğunun farkında olmadan , düşündüğünü kelimelere dökemeyenlerin asıl unsuru kelimeler ile dans etmek olan bir konuda iştigal etmeleridir.

Kendini ifade edemeyenin , ağzından çıkan kelimeleri ağzından çıktığı sırayla yazıya dökmesine itirazım. Herkesin istediğini yapabilmesi değildir özgürlük. Bulmuşum bir platform ben de yazayım ne olacak diyecek kadar pervasızlaşmaya itirazım.

Cümle kurmayı bilmiyorsan, aklından geçeni düzgünce cümleye dönüştüremiyorsan yazma arkadaşım. Ben senin ne anlatmaya çalıştığını düşünmekle kafa yormak zorunda değilim. Bu duruma yapılacak ilk tepkinin ''okuma birader'' olacağını biliyorum. Bunu diyecek olanlar için başka bir yazı kaleme alırız. Okumadan bu kadar kötü olabileceğini nasıl bilebiliriz. Bilimsel mantıksızlık olabileceğini düşünmeden ezberlenmiş tepkiler üzerine bir yazı olur.Kalıplaşmış cümleler, kalıplaşmış tepkiler üzerine konuşuruz.

Kısaca demek istediğim; cümle kurmayı bilmiyorsan yazma arkadaşım. Düşündüğünü ifade edemiyorsan senin bu eksikliğini benim beynimi yorarak yanlışa yanlış katma arkadaşım. Ya da yazdığını okumayı dene. Yazdım bitti olmasın.

Nasıl davet edildiğin yemeğe giderken çorabından kravatına ya da elbisenden ojene kadar özen gösteriyorsan buraya icabetinde de kendine çeki düzen ver. 

Okuyuculara biraz saygınız olsun...

İyi günler..