Değişim
18 Kasım 2019, 20.59 A- A+Sağ gözümdeki kirpik dizilimini sol gözümdekinden ayrı tutan tek bir kıl tanesi. Koyu ve bulaşkan bir kök. İnatla hiç düzelmemiş olan dolambaç bir duruş.
Ne düzelmeye yakın bir ilerleme kaydediyor ne de düzeni bozmamaya uzak kötü niyet taşımakta.
Yüzün sahibi, aynadaki silüetini inceliyor. Belki de birgün içten gülümseyecek olan somurtkan bir kadın yüzü.
Gelecekte olası karşılaşmalar ama önce kendi için şu işlemi yapması gerekiyordu. Gün ışığı bu işlem için uygun zamandı. Önce kaşlar alınacaktı, sonra da yüze yerleşmiş olan davetsiz hormonların tüylerine bir bakacaktı.
Koyu renk gözlü olmasına rağmen ışıkta asıl göz renginin ortaya çıkması hoş bir görüntüydü onun için. Şuan bir gözü açık kahveye çalıyordu. Aynadan çok şeyi görmek mümkündü. Kirpiklerine bakıverdi ardından sırasıyla devam etti... Koyu renk kirpikleri biraz daha canlı duruyordu böyle bakınca ışık yansımasından. Son zamanlardaki bedensel değişikliklerine bir yenisi eklenmişti.
Fazladan boyaya gerek duymadan da etkisini sürdürebilen, güzel bakışlı gözlerde. 10 sene öncesinden farkedilmiş olup zamanında önemsenmeyen bir kirpik tanesi. Şimdiki anlamsız varlığı.
Hayatımın uzunca bir dönemi, anlamsız birçok olguyla kaplıydı. Hepsi gitti-bitti, teker teker. Kişiler gibi olaylar da.
Attan inip hayatlarının anlamlarına binen kişiler gibi.
Yine de mutluyum. İyi ki, diyorum, iyi ki o kayıpları yaşadım ve iyi ki hayatımın dönüm noktası o acı sınavlardan geçmiş. Temizlik...
Şimdi sıra beden ve yüz temizliğinde. O kirpik, alınmış kaş ile dolu pamuk parçasındaki yerine geçmek üzere, tek hareketle çıkartıldı. Senelerin birikimi kirpik kökünde öylece duruyordu. Tomurcuk hâlinde ezip yayıverdim. Ortaya çıkan ise simsiyah noktacıklı pigmentler.? Vay canına, bu ne harika bir histi! O kadar zevkliydi ki, tüm kirpikleri yolabilirdim bu uğurda. Bu zevki tekrar yaşamak için değerdi. Tıpkı şey gibi, içi hava ile doldurulmuş baloncukları olan naylonu sıka sıka patlatmak. Daha çok daha çok...
Son işlemler için aynaya tekrar baktığında o boşluğu farketmesiyle, yerinin tekrar dolacağını bilmesi arası çok sürmedi. Her dolan boşluk gibi. İnsanlar ve bıraktıkları boşlukların yine o cıva gibi insanlar tarafından doldurulması. Yeter ki beklemesini ve beslemesini bilene.
Doğan güneşi bile beklemek gerekirdi, öyle mi?
YORUMLAR