Sonsuzmudur Bu Hayat?
21 Şubat 2020, 14.36 A- A+
Kocaman bir dünyada yaşamaya çalışıyoruz.Karnı büyük, obur dedikleri o yerde. Sarısı, beyazı, siyahı.Tenimiz, saçımız, göz rengimiz, burun yapımız vs vs bir sürü farklı fiziksel özelliklerimizle her birey antropolojinin baş kahramanları.
Dünya, kocaman bir küme .Bizlerin hayatları da onun alt kümeleri. Kendi dünyalarımızın içinde bizlere sunulmuş olan hayatın süresi belli.Kaçımız bunu tam anlamıyla değerlendirebiliyoruz? Kaçımız sevdiğine ''seni seviyorum '' diyebiliyor? Kaçımız hayatı ertelemiyoruz ya da yapmak istediklerimizi anında yerıne getiriyoruz?
Bazen, çok sevdiklerimizi bile; farketmeden ya da istemeden incitebiliyoruz.Yarını göreceğimiz ne malum. ''Yarın hatamı telafi ederim, gönlünü alırım'' demek yerine anında özrümüzü dilemek değil midir en güzel haslet.Hayat son sürat geçiyor. En küçük toleransı yok.O bizi mağlup edeceğine biz ona bir çelme taksak, ümitlerimiz yarınlara tutsak olmadan, günü gününde yaşasak ne güzel olurdu.
Ne sevgimizde cimri olalım ne umutlarımızda karamsar.
Nedir yaşamak?
Hedeflerimize ulaşmak, hayallerimizi gerçekleştirmek ya da mutlu olabilmek için çaba sarfetmek midir yoksa sadece nefes almak mı? Sadece nefes almak olsa diğer canlılardan örneğin bir ayrık otundan ne farkımız kalırdı....
Hepimizin varacağı nokta tek.En çok korkmamız gereken şey tekdüzelik.Robot misali, hayatı rutine bağlayıp, heyecandan uzak, boşa aldığımız nefeslerin sayısını bile farketmeden sona yaklaşmak çok acı değil mi sizce de? Yaşayalım...Yaşıyor gibi yapmayalım bize bahşedilen şu hayatları.
Ne yapmalıyız peki? Sonsuzmudur bu hayat?
Ben kendi adıma; mutluluğun elimi sıkı sıkı tutup hiç bırakmamasını istiyorum. Onunla birlikte hayatın dar sokaklarını, bilinmeyen yörelerini keşfetmek istiyorum. Gün gelip de yaş kemale erdiğinde, geriye dönüp baktıgımda, yaşadığım hayatı gerektiği gibi yaşayıp yaşamadıgımı sorguladığımda, kendime, sadece kendime hesap verebilirsem ne mutlu bana.
Sizler de boş durmayın.Size sunulmuş hayatları dolu dolu yaşayın.O hayatlara hakkını verin ki son pişmanlık faydasız demeyın.Keşkelerle boğuşmayın.''Dolu , dolu yaşadım.Kendi hayatımı yaşadım.Dün olanlarla hayata kahretmedim. Yarın ne olacak diye evhamlanmadım. Bugünü layığıyla yaşıyorum'' diyebiliyorsanız ne mutlu size....
Yitirdiklerimize, kaybettiklerimize, gidenlere rağmen hayat güzel, yaşamak güzel...Tadını son demine kadar çıkarmaya çalışalım...
YORUMLAR
Nasıl Başlarsa fırtına
Öyle diner birden bire
Bir ışık parlar yeniden
Karanlıklar arasından
Umudu kesme yurdundan
Şah damarı vurulsa da
Dört bir yandan sarılsa da
Işık yener karanlığı
Bak çocukların gözlerine
Umudu kesme yurdundan
Kara kışın buzu bile
Sürmedi sonsuza kadar
Bahara döndü sonunda
Filiz sürdü kar altından
Umudu kesme yurdundan
ÇOK İLGİLİ OLMADI BELKİ BLOĞUMLA AMA İLLA Kİ PAYLAŞMAK İSTEDİM İŞTE:(((((((