Yâd Ettim
19 Mart 2020, 03.32 A- A+
İlk aşk başlar ya hani çocukluğun verdiğin bir heyecan vardır.
İçin içine sığmaz taşar gider bir türlü durulmazsın ve yaşın 14-17 aralarında iken ilk defa bir kızla konuşmaya çalışırsın ayüzündeki o masumiyetin tarifi olmaz.
Ardından simanda renginin değiştiği , ellerinin titrediği o anlar işte gözlerine bakmaya hâyâ ettiğin, başını önüne eğerek konuştuğun kalbinin atışlarının sesini bütün dünya duyuyor gibi olduğun.
Toplamında altı üstü onüç (13) harfi diyebilmek için aylarca, haftalarca prova yaptığın direk karşısına çıkıp ilan edeceğim deyipte, karşısına dikildiğinde lugâtının harfleri duyulmayacak kadar sessiz çıkardığı o anlar işte AŞK'ın tarifiydi. " Seni Seviyorum " diye bilmek için bedel ödemeye adım attığın o günler tekrarı olmayacak kadar illede " SEN " diyen yüreğine söz geçiremediğin bir hikayeye merhaba derken. Sonrada sevgiliden mutlu olacağın o haberi aldıktan sonra, artık ellerinin yüreğinden geçenleri kağıda dökme zamanı kollamak vardı..Hatta güzel kokulu kağıtları bulmak için kırtasiye, kırtasiye gezip en güzelini satın alırdın. Destanlar yazar sevgiliye hitap edilecek en güzel lisanı kusursuz, hatasız, ve güzel bir yazı stili ile yazılırdı.
Güzeldi o günle be! ne dersen de abi vallahi çok güzeldi o günler. Tek çıkarımız sevmek , sevgilinin gözlerine bir defa daha bakabilme, bir daha karşılaşmak çok değil iki kelam daha konuşabilmekti onca çaba onca heyecan..
O zamanlar, insan yüreğinden sökseler! Diline, dilinden sökseler , kaleminden düşmezdi sevgilinin adı..
Aşk bir fırtına gelir geçer diyenlere inat daha çok severdik. Takvim yaprakları eskirdi ama sevgilinin gözleri, bakışları, sana tebessüm etmesi hiç eksimezdi insanın yüreğinde..
Aşk telefonsuz günlerde vardı, mektuplar yazıp kimseler görmeden pencerenin önüne koyup kaçtığımız o günlerdi gerçek aşk'lar sevgiler..
Yâd ettim sevgili dostlarım bunca güzelliği nasılda hiçe sayıp geçmişe bırakmışız..
Şimdi bir emojiye bile umut bağlayan , bir emoji ile ayrıldık diyen, bir emoji ile biz olamayız diyen günlere geldik.
Değerli dostlarım, arkadaşlarım, büyüklerim lütfen sevdiklerinize mesaj yoluyla değil bir mektup yoluyla yazınız telefon klavyesi sizi bire bir anlatmaz lakin bir kalem hislerinizin hepsine tercüman olur.
Ümit ediyorum ki; Birgün geçmişe bıraktığımız o güzel yürekten akan kelamları kalemler ile tekrar sevdiklerimize yazarız.
Not : Okuyan herkesin yüreğine sağlık olsun.
Hepinize Sevgi, saygı ve Duâ ile ..
YORUMLAR
hala hersey mümkün bence, gelisen nekadarda Tekonoliji olsada bizlerin Ellinde bir Mektub yazmak,
hal hatir sormak, Sevdiklerimize zaman ayirmak... Bu illede "ASK´a" Dair degilki!
Sevdiklerime Süprizler yaparim mesela ve Sevincleri tarifsizdir, oysaki okadar kolay Insanlari mutlu
edebilmek!
Zaman nekadar degisiklikleri getirsede, Insanlarin yani kendimizin Ellinde Secim yapmak..
Saygilarimla
LeylaMelis