Hayat Tamircisi....
21 Nisan 2020, 18.13 A- A+
Dikkatli tv izleyicileri, başlığı bir programdan esinlenip attığımı farketmişlerdir. Malum işe gidemiyoruz, karantinalı günlerden geçiyoruz, dolayısıyla en büyük eğlence kaynağımız televizyonlarımız.Tesadüfen, kanalları zaplarken gözüme ilişmişti program.Kendini engelli hayvanlara adamış bir delikanlıyla ona refakat eden gencecik bir genç kız.Belli ki yeni veteriner olmuş.. Gözlerinin parlamasından belli işlerini ve hayvanları ne kadar sevdikleri.
Ne miydi konuları?
Sonradan ya da doğuştan engelli hayvanlara sahipleri vasıtasıyla ulaşıp yardımcı olmak.Yardıma muhtaç hayvanlara çare bulma çabaları.
Konu, engelli(bedensel ya da ruhsal) hayvan dostlarımız olunca hikayeleri de yürek burkuyor haliyle.Belli aşamalardan sonra hüznün yerini sevincin alması da ödülleri oluyor bu iki gencin. Gönülden kutluyorum onları, başka insanlara da yol gösterip örnek oldukları için.
Tam da bu bağlamda aklıma sokakta yaşayan hayvanlar geldi.Belki büyük çoğunluğu engelli değildi. Belki ayakları sağlamdı mesela. Ya da iki gözleri de görebiliyordu. Belki de özgürdüler ama açtılar! Belki başlarına buyruktular ama soğuktan titredikleri çok olmuştu!Belki bugünü yaşıyorlardı pervasızca ama yarınla ilgili hiçbir garantileri yoktu!
Düşünsenize yolda aracınızla seyrediyorsunuz. Aniden yolun ortasında yatan bir karaltı görüp ezmemek için direksiyonu kırıyorsunuz. Oysa ki çoktannn hayatını kaybetmiştir yolu geçmeye çabalarken.
Üzülmek yetiyor mu peki sorunlarını çözmek için?Minnacık bedenleri tekerleğin altında ezilmesin diye ya da açlıktan bitap düşmesinler, veya soğuktan bir köşede ölmesinler diye merhamet duygularımızın ya da vicdanlarımızın kış uykusundan uyanmaları konusunda bir çaba sarf ediyormuyuz?
Hissedebiliyorum, vaaz veriyorsun da sen yapıyorsun bu konuda dediğinizi)))).Ben ki kucağına asla kedi köpek alamayan biri olarak, bir sokak kedisini sahiplendim. Kendim bile hayret ediyorum kendime. Haaa yalan yok yine kucağıma alamıyorum. Ama özel bir korunağı var bahçede. İçinde ona özel battaniyesi:))) Bazen bir kase süt bazen mama ya da evin artıkları da öğünleri.
Gamyunda yıllardan beri tanıdığım bir can arkadaşım var. ''NOHUT'' isimli kedisini kaybettiğinde saatlerce bana onu anlatmış ve belkı de ağlamıştı anlatırken. Demese de öyle olduğunu hissetmiştim.
Bana sokaktan gelen, hayatımda hiçbir hayvana hissetmediğim duyguları bana yaşatan, yeşil_sarı karışımı gözleriyle bana sevgiyle bakan kedime onun kedisinin adını verdim. NOooooFUTTTTTT diye çağırdığımda bir gelişi var ki birçok şeye değişmezsiniz o sahneyi:)))))Ufaktan, ufaktan ayaklarıma sürünerek sırnaşması da cabası:)))
Diyeceğim şu ki, çok dağılsa da konu; pet shoplardan para karşılığı hayvan sahiplenmek yerine lütfen sokaklardaki yardıma muhtaç hayvanlardan birini sahiplenin. Bunu yapamadığınızı varsayalım, barınaklara ulaştırın, ya da sokağınıza su ve mama kapları koyup, evinizin artıklarını oralara bırakın. Corona virüsle mücadele ettiğimiz bu zor zamanlarda hayvan dostlarımız da en az bizim kadar zorda. Eskisinden daha aç hatta.Ve daha yardıma muhtaç.
Bir kez daha vurgulamak istiyorum. Yaşadığımız bu dünya sadece insanlardan ibaret değil. Bunu idrak ettiğimizde, hayvanlara sevgi gösterip onları sahiplendiğimizde emin olun hayat daha güzel olacaktır.
Ne demişler?
HAYVANLARI SEVMEYENLER İNSANLARI DA SEVEMEZ!!!!!
Sevgiyle ve merhametinizle kalın.....
Ne miydi konuları?
Sonradan ya da doğuştan engelli hayvanlara sahipleri vasıtasıyla ulaşıp yardımcı olmak.Yardıma muhtaç hayvanlara çare bulma çabaları.
Konu, engelli(bedensel ya da ruhsal) hayvan dostlarımız olunca hikayeleri de yürek burkuyor haliyle.Belli aşamalardan sonra hüznün yerini sevincin alması da ödülleri oluyor bu iki gencin. Gönülden kutluyorum onları, başka insanlara da yol gösterip örnek oldukları için.
Tam da bu bağlamda aklıma sokakta yaşayan hayvanlar geldi.Belki büyük çoğunluğu engelli değildi. Belki ayakları sağlamdı mesela. Ya da iki gözleri de görebiliyordu. Belki de özgürdüler ama açtılar! Belki başlarına buyruktular ama soğuktan titredikleri çok olmuştu!Belki bugünü yaşıyorlardı pervasızca ama yarınla ilgili hiçbir garantileri yoktu!
Düşünsenize yolda aracınızla seyrediyorsunuz. Aniden yolun ortasında yatan bir karaltı görüp ezmemek için direksiyonu kırıyorsunuz. Oysa ki çoktannn hayatını kaybetmiştir yolu geçmeye çabalarken.
Üzülmek yetiyor mu peki sorunlarını çözmek için?Minnacık bedenleri tekerleğin altında ezilmesin diye ya da açlıktan bitap düşmesinler, veya soğuktan bir köşede ölmesinler diye merhamet duygularımızın ya da vicdanlarımızın kış uykusundan uyanmaları konusunda bir çaba sarf ediyormuyuz?
Hissedebiliyorum, vaaz veriyorsun da sen yapıyorsun bu konuda dediğinizi)))).Ben ki kucağına asla kedi köpek alamayan biri olarak, bir sokak kedisini sahiplendim. Kendim bile hayret ediyorum kendime. Haaa yalan yok yine kucağıma alamıyorum. Ama özel bir korunağı var bahçede. İçinde ona özel battaniyesi:))) Bazen bir kase süt bazen mama ya da evin artıkları da öğünleri.
Gamyunda yıllardan beri tanıdığım bir can arkadaşım var. ''NOHUT'' isimli kedisini kaybettiğinde saatlerce bana onu anlatmış ve belkı de ağlamıştı anlatırken. Demese de öyle olduğunu hissetmiştim.
Bana sokaktan gelen, hayatımda hiçbir hayvana hissetmediğim duyguları bana yaşatan, yeşil_sarı karışımı gözleriyle bana sevgiyle bakan kedime onun kedisinin adını verdim. NOooooFUTTTTTT diye çağırdığımda bir gelişi var ki birçok şeye değişmezsiniz o sahneyi:)))))Ufaktan, ufaktan ayaklarıma sürünerek sırnaşması da cabası:)))
Diyeceğim şu ki, çok dağılsa da konu; pet shoplardan para karşılığı hayvan sahiplenmek yerine lütfen sokaklardaki yardıma muhtaç hayvanlardan birini sahiplenin. Bunu yapamadığınızı varsayalım, barınaklara ulaştırın, ya da sokağınıza su ve mama kapları koyup, evinizin artıklarını oralara bırakın. Corona virüsle mücadele ettiğimiz bu zor zamanlarda hayvan dostlarımız da en az bizim kadar zorda. Eskisinden daha aç hatta.Ve daha yardıma muhtaç.
Bir kez daha vurgulamak istiyorum. Yaşadığımız bu dünya sadece insanlardan ibaret değil. Bunu idrak ettiğimizde, hayvanlara sevgi gösterip onları sahiplendiğimizde emin olun hayat daha güzel olacaktır.
Ne demişler?
HAYVANLARI SEVMEYENLER İNSANLARI DA SEVEMEZ!!!!!
Sevgiyle ve merhametinizle kalın.....
YORUMLAR
Balatlı arkadaşım...Bu hassas konu aslında sosyal bir yara..O yarayı; tedavi etmek, rehabilite etmek de biz insanların görevi. Bizler bu yarayı görmezden gelirsek yaranın kangrene dönüşmesi de kaçınılmaz görünüyor.
Bloğumu okuyup, yorumunuzla katkı koyduğunuz için teşekkürler...Paşa'ya çok iyi bakın olur mu:))))
Yine rivayete göre Hz. Muhammed Uhud seferıne giderken ordunun karşısına yavrularını emziren bir kedi çıkmış.Ordunun güzergahını degiştirmiş. Kedinin de başına bir nöbetçi dikip geri dönüşte onu sahiplenmiş. Adını da müezza koymuş.
Belkı de bu yüzden pis sayılmayan, evde beslenmesinde bir mahzur olmayan, hatta sünnet olan tek hayvan kedidir denmektedir.
Diyorum ve d_salieri ile aman beyaa nickli arkadaşlara okuyup yorum kattıkları için teşekkürlerimi sunuyorum..
''Hayvan dostlarımıza sahip çıkmak, birlikte yaşamak erdemli insanların işidir.''sözünüze katılmamak mümkün değil. Bir hayvana sıcak bir yuva, iki lokma yiyecek ve su vermek galiba en büyük sevaplardan biri.....
Çok zarifsiniz korcan..Teşekkürler güzel sözleriniz için.Sağlıkla ve huzurla kalın...
Ben umut etmekten vazgecmeyeceğim.Medya vasıtasıyla öğreniyoruz ki belediyeler de seferber olmuş.Sokak hayvanlarının aç kalmaması için onlara çalışanları vasıtasıyla su ve yiyecek bırakılıyor belli yerlere.Buna da şükür diyorum....
Sağlıkla ve umutla kalın.
Hayvanları korumak amaçlı yapılan etkinlikler. üretilen projeler, yapılan destek amaçlı yardımlar vs. vs sevindirici umut verici ve farkındalık yaratmak adına olaganüstü ve umut verici eylemler. Umarım insanlık var oldukça da ayni hassasiyetle bizlere muhtaç olan hayvan dostlarımıza gerekli ilgi ve şefkat gösterilip daha da güzel koşullarda yaşamlarını sürdürmeleri sağlanacaktır.
eflatuun ve çewik teşekkürler yorumlarınız için.
Çok hoşuma gitti yorumunuz.Ayni kapıya çıksa da sonuç olarak hissettiklerimiz, farklı bir bakış açısıyla yaptıgınız tespitler etkileyici.Siz de seviyorsunuz onları ben de....Önemli olan da budur.
Zaman ayırıp bu konudaki görüşlerinizi kaleminize yansıttığınız için çok teşekkür ediyorum. Sağlıkla ve mutlu kalın.....
Sizin yazınız vesilesiyle ben de tüm annelerın, anne adaylarının, henüz anne olamamış tüm kadınların, anneler gününü şimdiden kutluyorum...Annelerın sözleri kıymetli, nasihatleri çok önemli, hatıra bıraktıkları daha da önemli onlardan yadigar olduğu için..... En önemlisi de , kendileri çok önemli bizleri hayata getirip adam ettikleri için....Bizleri her türlü kötülükten şerden koruyup kolladıkları için.Şefkatlerini her daim gösterip sevgileriye sarıp salmaladıkları için.Kelimelerle anlatılamayacak özverileri için. Yemeyıp yedirdikleri, içmeyip içirdikleri için....Uyumadan başucumuzda sabahladıkları için, onlara binlerce , miyonlarca minnet ve teşekkürlerimi sunuyorum....Ölenlere rahmet diliyorum, melekler yoldaşları olsun...Hayatta olanlara huzur ve saglık diliyorum....Bir de hiçbir anneyi allahım evlat acısıyla sınamasın diliyorum.....
25_tufan arkadaşıma ve ! pc_microp'a teşekkür ediyorum bloğumu okudukları için....