Metal'in gümüşe bakarak parçalanışı ile başladı bu hikaye...Birbirine sadık kalmayan beyinler'in çırpınışı son beklerken ilk durakta,son durakta ikinci bir son bekler hep ıslak ve hep kızgın olan kalplerin acımasızlığı ile birlikte...Düşünemiyorum desem,düşünemediğimi nerden bilebilirim ki? Birbirine dost diyen,demediğini bırakmayan faniler'in,meleklere seslenişi yankılandı tüm loş mekanlarda...Hep bir ağızdan "hiç"söylendi,tek bir ağızdan çıkamazken hiç birşey.Derken arkadan bir ses geldi,dilsiz bir fani'den.Melek gibi bağımsızdı sanki işaret ederken. Neden? desem,nedeni yok ki umarsız,körpe dünyanın amaçsız sallanan yörüngesinde.Kimi fani'ler vazgeçer,kimileri devam eder fani bölgelerde...Kaçan kovalanır ama sonuçta kovalayanda,kovalananda hep aynı yere döner...Tekrar düşünür,tekrar başlar,tekrar tekrar aynı şeyleri yaşar,hisseder...Kaybolur bir an fani mekanlardan,ve etkisi geçer görünmezlik iksirinin büyüsü...Kuklayız desem oynatan nerde? Oynatan biziz desem ipler nerde? Gerçeği düşündüm-düşündüm bulamadım,gerçi ben kaybetmedim niye ben bulayım ki?

Yapılanların çoğu düşünmeden ama mantıklı sonuçlar verirken,ne gereği var kafa yormanın? Bir şeyin üstünde nekadar kafa yorarsan okadar kafayı yersin...Kılıfı ben uydursam,uyulan şey okadar uyumsuz kalıyor,uydurduğum kalıp içinde...Siyah ışık saçan fener'e doğru gidiyoruz,yerini tam olarak bilmesekte.Su olmayan,hava olmayan fani bahçelerde kurumuş yaprakların yeşillerini koparıyoruz tohumları saçılırken...Yol gözükmüyor taşlardan,bir kenara atmak için engelleri,fani biri gerekli,fani olmayan güzergah'ın çizgisini çizmek için...Şimdi son biter hikayede,sonsuz devam eder ileride...

"FANİ DÜNYA BU! FANİLER'İN YAŞAMAYA ÇALIŞTIĞI,KUKLALARIN OLMADIĞI,OYNATAN'IN VAROLMADIĞI BİR FANİ'LİK! FANİ BEYİNLERDE

FANİ OLMAYAN BİR DÜNYANIN DÜŞÜNÜLDÜĞÜ,GERÇEĞİN ORADA OLDUĞUNUN ZANNEDİLDİĞİ BİR FANİ'LİK..."