gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

Yağmur Romantizmi, Kudur

20 Haziran 2020, 00.28
A- A+

Sen beni çok ararsın!



   Yıllardan "ilk sevgilim". Çalışıyorum, yemek arası aradı ve görüşmek istediğini söyledi. Yüzyüze konuşalım diyor yani. Ofis dışında bir Avm'ye çağırdım. Ben yemek söylerken o direkt konuya girdi. Yalandan hâl hatır sorduktan sonra tabii.

+ Eee, görüşmeyeli nasılsın?
-  İyi, sen?
+ Evleniyorum.
- (sessizlik)

   5 heceden oluşma tek kelime. Yazı dilinde olsa düzeltir ve derdim ki, harf hatası. Maalesef, konuşma dilindeydi ve doğruydu. Evleniyormuş mal! Başkasıyla. Ne karşılık verdim kimbilir; ne yaptım, ne dedim? O an, sipariş üzerine gelen yemeğe gömülerek moraran yüzümü saklamış ya da "hani bana düğün kartı?" demiş olabilirim, hatırlamooyorom. Olasılık bu ama... Tek hatırladığım rastalı saçını övebildiğim, ne alakaysa. Yine ne alakaysa, yapabildiğim tek çirkeflik küpesini istemekti.

(Kulağını ben deldirtmiştim eczanede zorla, ceza olsun diye. Ama ne ceza be, serserinin kısmeti açıldı o küpeden sonra. Tatlı yüzüne pek yaraşır oldu da. Benim aldığım küpeyi takıyordu çünkümsüm.)

+   eee beni durdurmayacak mısın?
-   yoo
+  bak sen beni çok ararsın...


--------------------------------------------------------------------------------------------
 

(Yıllar sonra)

   Çok garip bir yerde karşılaştık.

Gelen geçen metrobüslere dalmışken yüzüme dik dik bakan bir çift göz vardı. Farkettim ama dikkat kesilemiyordum, yer değiştirip bir de öyle denedim yüzüne bakmayı. Yağmur çiseliyordu. Toz pembe kabanımın şapkası başımdan düşmüş, yer değiştirirken falan. (Gördüklerim karşısında, muhtemelen kaban renginden daha açıktı ten rengim.) Parmağında yüzük olan eliyle kaldırımda duran kadının şapkasını düzeltiyordu. O. Kafam üşüdü birden ama yağmur damlalarından değil. Camları ıslanmış gözlüğümü çıkardığımda daha da netleşiyordu her şey. Onu farkettiğimi anladığına eminim. Birkaç defa gözgöze geldik. Bu o olabilir miydi, tipinden tanıyamasam bile o fedakarlığından tanırdım kesin.

...
...
...

Kafam daha çok üşüdü. Açık başımı örtüp eski yerime geçecekken önlerinde duran taksiye binip gittiler. Ben kaldım.



YORUMLAR

22 Haziran 2020, 23.47
M.Ö yazısı bu ya göklerden gelen bir kararla bekletildi tuza batırılarak...

Biraz hareket bırakıyorum şorayaa,

https://youtu.besmile ResmiEnpfIaCYO4
27 Haziran 2020, 22.41
Derin anlamli yazi icin tesekkurler 
05 Temmuz 2020, 01.59
   Gidenler şanssız aslında
Herşeyi kalanlara bırakıyorlar...
Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın