O Zaman Tuşa Bas
21 Nisan 2021, 03.17 A- A+
İnsan bu zamanlarda kaybettiği bir çok şeye özlem duyuyor . Sokakta misket oynamaya (yine mi misket ) misket önemli ağa ... Hayatın sade yaşandığı yıllar . Evde yapacak bir şey yok hep dışarıdayız . Oltaya kayanın altından temin ettiğimiz solucanı takar onunla kurbağa yakalar daha sonra o kurbağayı oltadan ayırmadan yılan yakalardık . Fanteziye bak abi hadi şimdi yapsana . Şimdiki benim o zamanki yaşıt karşılığımız solucanı da kurbağayı da yılanı da görse topuklar . 90 lı yıllarda en büyük zevkimiz atari (o hani adam boyu makinalar) Şükrü eniştemin atari salonu meşhurdur hala konuşulur ne para akıtmışımdır ama haa ... Bunu yapmak için bile dışarı çıkmak gerekiyordu ... Jetonumu yuttu diye bağırmak . Oyun sırasında ^^ are you key ^^ çekmesini bilen o gıcık çocuğun oyununu sabote etmesi ... Şimdi ise avuç içine sığan cihazlar o makinaların bilmem kaç yüz tanesini birleştirsen yapacağı işi tek başına yapıyor . Çocuk niye dışarı çıksın abi ver eline tableti otursun evde ... Neleri kaybediyoruz nelerden uzaklaşıyoruz .. Çık diyorsun çocuğa çıkmıyor yok pubcik oynayacak , yok fortnayt oynayacak biz yine bilgisayarla tanıştığımızda biraz daha sosyaldik .. Şimdiki beyinler boot campta geziyor... Sen nesin aynı halt değil misin diyeceksin biz bilardocuyuz ağa hesap yapıyoruz '' savunmaya bak ''
Bütün bu saçmalamamın sonucunda demek istediğim . Bir zamanlar sahip olduğumuz basit şeyler şuan bizim için öyle değerli ki .. Bu pandemi bitsin ilk işim tiyatroya gitmek olacak ... Hatta rakip varsa misket te oynayabiliriz. Eskiden var olup ta kaybettiklerimize özlem full . Sadece bu anlattıklarım değil insan karakterleri de eskisi gibi değil .
Memleketim olan ilçe de 8000 kişilik falan sabit nüfus var ve bu nüfusun %80 i birbirini tanır % 50 si akrabadır . Beni %90 tanıyorlar . Kendi cebimden para harcayıp bir internet sitesi kurdum amaç memleketimde iş yapan bütün esnafları bir araya toplamak orada satışlarına destek olmak reklamını yapmak hem de bedava ... Belediye ye gittim projemi anlattım siteme kayıt formu için 200 adet fotokopiyi bana hibe etti Allah razı olsun . Esnafları dolaşmaya başladım kaydetmek için . Bir tanesi denk geldi pastane dükkanı diyalog aynen söyle .
-Abi merhaba hakan abi yok mu ? (tanıdık kişi ya rahatım )
-Napcan hakanı (şiveyle yazayım )
-Abi internet sitesi kurdum bütün esnafları oraya kaydediyorum google da görünün sizin için seo yapacağım müşteri gelecek.
- Para verecekmiyiz ?
- Hayır abi bedava
- Sen ne kazancan ?
- Ben birşey kazanmıyorum
- Hayır ilgilenmiyorum kaydetme.
Adama bak abi çıkarımı sorguluyor . '' yok '' dediğimde kıllanıyor '' hayır '' diyor.
Bu basit diyaloğu aktarabilmek için 1 paragraf açıklama yapmak zorunda kaldım hakkınızı helal edin.
Konuya dönecek olursak bu insanların vicdanı güveni öyle kararmış ki kimse karşılıksız bir şey yapmaz algısı yerleşmiş , acaba beni dolandırır mı korkusu , güvensizlik ... Çok kötü oldum bu insanların babası ben çocuk iken yolda görse karnın aç mı gel doyurayım diye soran insanlardı . Ne zaman böyle olduk . Neleri kaybetmişiz kazanmamak üzere .
Yeni nesil moda bunlar mı yani '' karşılık, menfaat, bencillik , hep banacılık '' kurunun yanında yaş olmuşuz yanmışız söndürenimiz yok kül olmuşuz savuranımız yok . O halde bas ''stand-by'' dümesine geç..
YORUMLAR