Tadı Hala Dudağımda....
09 Mayıs 2021, 16.29 A- A+
Her seferinde tekrar ettiğim bir şey var asla değişmeyen. Ben bu hayatta en çok anne olmayı sevdim.
Hamileliklerim boyunca, içimdeki canlıya alışma süreçlerimde; yaşadığım her türlü zorluklara rağmen, hissettiğim mutluluk dünyalara bedeldi. Bir çocuk doğurmak, onu büyütüp, topluma faydalı bir insan yetiştirmekten daha kutsal ne olabilir ki?
Evladın kokusu, ‘’anne ‘’ diye seslenişi; buram, buram sevgi kokan o sarılışlar…Hangi mücevherle tartılabilir ki?
Ve anam…
Canım anam….
Tam karşımda yatıyor ben bu satırları karalarken. Geçen yıl bu zamanlar, anneler günü diye, evlatlar gelecek onlara bir şeyler hazırlıyayım telaşıyla koşuşturan vefakar kadın. Yaklaşıyorum yanına ve sesleniyorum; ‘’bugün anneler günü’’ biliyor musun diyorum. Tepki vermiyor, umursamıyor sanki. Oysa biliyorum içinde kopan fırtınaları.
Çiçek de yasak hastane odasında. Eğiliyorum bir öpücük konduruyorum yanağına.
Bir damla yaş süzülüyor aşağıya.
Tadı hala dudağımda…
YORUMLAR