Cocuk yetiştirmek
31 Ekim 2021, 23.07 A- A+
Çocuk yetiştirmek bir sanat. Hem de sanatın en zoru, en estetiği, en özeli.
Daha doğmadan başlayıp, yaşam boyunca süren bir emeğin ürünüdür evlat.
Kişilikli, becerikli, erdemli, ahlaklı insan yetiştirmek en doğru hedeftir.
Ancak itibarsizlastirarak, değer vermeden, söz hakkı vermeden, fikir sormadan büyüttüğünüz bir çocuğunuz varsa, ilelebet o itibarsizlik duygusunun kendisinde bıraktığı etkiyi üzerinden atamayacaktır. Bu etkinin kendisinde bıraktığı, "ben zaten kimim ki" ya da "ben nasıl yapayım ki" gibi zavallı durumlara düşürecek, kendi başına birşeyler başarma isteği duyamayacaktır.
Başarısızlığı üzerine iyiden iyiye yapışmış gibi hissettiği için, birşeyler başarmanın mutluluğunu da özlemeyecektir.
Onun ihtiyacı olan tek şey kendisini yetiştiren kimsenin duyguları olup başka kimsenin kendi hakkında düşündüğü önem taşımayacaktır. Bir nevi kendisini yetiştirene bağımlılık duyan ve ona kendini beğendirmeden öte gidemeyen biri olup çıkacaktır.
Bu durum sonlanabilen bir süreç olmadığından hayat boyu bu böyle devam edip gidecektir. Sadece ebeveyn odaklı olacak, sadece ebeveynden taktir edilme ihtiyacı duyacaktir.
İste tam da bu nedenledir ki çocuklarımızı önemser, onlara fikir sorar, fikirlerine değer verir, birşeyler basarmalarına teşvik eder, başarılarını takdir ederiz.
Çünkü hayat çok kısacık gibi görünse de, çok uzun bir yolculuk aslında.
Sağlıklı bir birey için, bir seylerle uğraşmak, didinmek, düşünmek, emek sarfetmek, başarmaya çalışmak ve sonunda mutlu olmak en doyurucu duygulardır.
Hayatı mutlu ve keyifle geçirmek için keyif almayı, keyif vermeyi bilmek lazım.
Yanılıyor muyum?
YORUMLAR