Üç adım sağında

O'nu gördü.

Komutanlar O'nun yanındaydılar

O saati sordu.

Komutanlar üç dediler.

Yürüdü uçurumun kenarına kadar,

Durdu.

Sarışın bir kurda benziyordu.

Bıraksalar

İnce uzun bacakları üstünde yaylanarak,

Ve akan bir yıldız gibi kayarak,

Koca Tepe'den

Afyon Ovası'na atlayacaktı

Kurtuluş Savaşı Destanı'ndan.

Nazım Hikmet.

Kurtuluş Savaşı Destanı 'ndan

Bu ülkede hiç kimse memleketini ve milletini Nazım kadar sevmedi. Ve hiçbir şair onun kadar güzel bir Kurtuluş Savaşı Destanı yazamadı. Ve hiçbir şair veya yazar yobazlar tarafından onun kadar ihanete ve saldırıya uğramadı.

                  Şöyle diyordu: "Beni Anadolu'da bir köy mezarlığına gömsünler. Baş ucuma bir ağaç fidanı denk gelirse taş maş da istemem hani..."

                   Nazım Moskova'da öldü. Mezarı orada...Alelade bir beton mezar... Bir ara naaşının yurda getirilmesi ve Bursa yakınında bir köy mezarlığına defnedilmesi söylentileri ortaya atıldı. O civar köylerde kıyamet koptu: "İstemeyiz bizim köyümüze getirmesinler." diye. Bu nasıl bir düşmanlık, bu ne tür bir yobazlıktı? Oysa o en çok Anadolu köylerini sevmiş; özlemişti... Onur duyulması gerekirdi... Zaten bu konuda hiçbir çaba sarf edilmedi. Bir söylenti halinde kaldı. Unutuldu gitti.

                         Yadırgamamak gerekir ! Bu halkın azımsanamayacak bir kesimi, ses çıkaramamakla birlikte; Atatürk'e bile düşmandır. Allah ıslah etsin.

TC Ali Çakır