Irkçı değilim ama... Ama ile başlayan cümleleri bilirsiniz ki amadan sonraki cümle ondan önceki cümlenin samimiyetini azaltır. Maalesef kullanılan "amalı" sözcükler daha fazla anlam içeriyor. İnanın ırkçı değilim ama ırkçı sayılmak için bazı sebeplere sahibim. 

Sitemizde iki yabancı uyruklu aile var. Özünde kendince iyi insanlar. Hepsi iyi olma konusunda aynı özelliklere sahip. Örneğin hayvanseverler, tamam; örneğin yere çöp atmazlar bu da tamam. Bu özellikler bizimkilerde de var. İstisnalar her ülkede olduğu gibi bizim ülkede de illa ki vardır. Bizde de iyiler olduğu gibi kötüler de var. İyiler olduğu gibi çok iyiler de var, buradaki "çok iyi" olma özelliği bizim ülkeye ait bir huydan mıdır nedendir ben bilmiyorum... Çok iyiye örnek düşündüm de konu biraz karışacak gibi geldi neyse eğrisini doğrusunu bilen varsa yazar, anlatır. Bakarım yanılıyor muyum? 

Bu iki aile neden aynı derecede iyiler söyleyin bana bi hele, neden biri diğerinden daha fazla iyi değil. Robotlar mı bunlar, bunları tasarlayan kişi böyle olsun mu istedi? Bizde bilirsiniz uzaktan gelen her misafire ayrı ayrı özen gösterilir. Sokakta olsun evde olsun samimiyete göre ilgi alaka gösterilir ve ikramlar da ona göre çeşit kazanır. Hele tanıdık tanımadık ülkemize gelen yabancılara ayrı bir özen gösteririz. Arada samimiyet kurulduysa ya da biz öyle sanıyorsak nasıl da özenle sarar sarmalarız onları. İyi de niye karşılığını alamıyoruz yahu? Bizde küçüğe sevgiden aşırı şebekleşme, büyüğe saygıdan da neredeyse büyükleri gerçek anlamda başımızın üstünde taşımak varken; onlarda niye benzer davranışları göremiyorum. Küçüğe sevgi büyüğe saygı gösterisi belli bir noktada son buluyor. Arada nedense  bir mesafe var. Birbirlerinde kalmaları bile bir plan doğrultusunda sanki. Tamam kültür farkı çok bariz. İyi de insanlıkta nereye kadar kültürü taşır herhangi bir insan? Empati kurayım diyorum, kurunca da kendi kendime diyorum ki, bir yerde bir farklılığım olurdu ve bana kucak açan bir yabancıya bana bir kötülüğü dokunana kadar asla soğukluk yapmazdım. Sonra kucak açan yabancının şahsım olduğunu hatırlayıp yine kendi kendime diyorum ki yerler öyle kültür farkını! Irkçı değilim ama bize yine bizden başkasından karşılık yok gibi. Tamam dünyanın geneli benim sitemdeki iki yabancı aileden ibaret değil ama benim dünyam bu iki aileyi de kalbine sığdırabilecek kadar yeterdi yani büyüktü. Kalbim kırıldı be. Bak, yara bantlı kırık kalp kapak resmi seçecektim seçilmiyor, mecburen kapaksız blog gönderdim, benim kalbim buna da kırılır. Bana kapak resmi seçtirmeyen site şimdi beni buradan kovmaya kalkar ha.