Hayatta istediği her şeye sahip insanlarla çevrili sanki etrafımız. Sorsan okumamış ama kendini yetiştirmiş, hayat okulundan diplomalı, en iyi okulları okuyup gelinebilecek en iyi makamlara gelmiş bazen, hayallerindeki prensle evlenmiş ve onun  çocuklarını büyütüp evini çekip çevirmek için yaratılmış ve bununla ovunuyor, o kadar büyük bir askla bağlıymış ki herkes için en az kendisi kadar mutlu olmalarını dilermiş. sorsan öyle çocukları varmış ki anne babalığın kitabini tekrar yazmışlar, ''-sanatçı olmak ne haddime.'' diyecek kadar mütevaziler, yada yârdim severlikleri dillere destan …

          Sonra bir yere saklanır herkes; herkes herkes herkes diye beynini kurmaktan bunalarak. Başka bir ismin, başka bir kişiliğin haline bürünüp ''-Aslında istediğim bu olmaktı.'' der kendine. Bir kaç çekingen denemeden sonra cesaretlenir ve gizli bir hayat daha kurar kendine; herkesin içinde ama herkesten gizlenmiş. Bu seferde gizli hayatlar kuranlardan uzak durmak gerektiğini, güveni, saygıyı hak etmeyen, bir kaç yüzü olan hatta belki ahlaksız ve pejmürde olduklarını salik verir etrafına kendini dahada gizleyeceğini sanarak.

        Saklanan; belki kendi yazdığın hikayede 20 yaşındasın, belki fotoğrafım diye gösterdiğin senin komsunun oğlu yada kim bilir torunun, hiç şaşırmam genç bir 35 lik iken kendini dinlenmeye adayıp 70 im demişsen, doğal sevdiğin için boyamadığını söylediğin saçlarına belki berbere gitmek için harcayacak paran olmamasına, hımmm varlık içinde yasayıp yokluğu tatmak için beklide acınacak bir insan haline bürünür kimileri de.

          Unutma kendini dışarıda yalnız kalmış sandığı için gizli dünyasına sığınan güzel insan. Herkesten ve her şeyden önce sen varsın seni en iyi bilen. İstediğin insan ol bize dert değil ama kim olursan ol; her halinle senin olmayı seçen insanında senden farkı yok o yüzden onu dışarıda bırakma. Dışarısı soğuk.