TEKRAR YALNIZ KALMAK
29 Nisan 2023, 11.02 A- A+
Bazen en güzel hikâyem hiç ummadığım bir anda bitiverir.
Sonsuza dek süreceğini sanırdım oysa.
Gözlerimi açtığımda her şey birden eski yapay çirkinliğinde yaşanmaya devam ediyordur.
Hâlbuki gözlerim kapalıyken hafif sarhoş bir haldeyken duyduğum baş dönmesiyle birlikte dizlerimin titrediğini hissediyordum
Gözlerimi açtığım anda bu baş dönmesi de bitiyor dizlerimdeki hafiflikte.
Ardından bir dünya ağırlığındaki yükü omuzlarımda hissediyordum ve kalbimdeki büyük boşluğu.
Tekrar gözümü kapamak ne işe yarıyor ki.
Tıpkı çok güzel bir rüyadan uyandıktan sonra tekrar gözlerimi kapayıp kaldığım yerden devam edememek gibi.
Yani sonrası hep hüsran.
Hep hayal kırıklığı oturup ağlamak bile istemiyordum
Konuşup insanlara anlatmak istemiyorum. Her şey bitmiş olsa bile bu hikâyenin benım sayfalarımda yazıyor olmasının gururunu yaşıyorum belki.
Bencilce kimseyle paylaşmak istemiyorıum da.
Geriye dönüp bu hikâyenin kahramanlarını bile istemiyordum yanımda yeni bir hikâyeye ise hiç gerek yok.
Hayata bir yanınız eksik bakıyorum yarım yaşıyorsunuz her dakikayı.
Ama işin ilginç tarafı yaşıyorum
Öylesine de olsa yaşıyorum kendimle anlamsız duygularımla herhangi bir suratla başka bir maskeyle yaşıyorum
Beni görenler farkı hemen anlıyorlar
Ne olmuş olabilir ki?
Bir insan bir günde nasıl bu hale gelmiş ki?
Neden bir şey anlatmıyor?
Neden gözleri hep uzaklara bakıyor?
Ya da kimi bekliyor olabilir?
Böyle bir yerde bekleyerek nasıl umudunu kaybetmiyor?
Çevremizde dönen milyon tane soruyu duymuyordum bile.
Cevapsız sorularla ne yapabilirdım?
Anlatırsam hikâyemin sihiri bozulmaz mı?
Anlatacak bir cümlede bulamazdım zaten.
Onu suçlamak değildir niyetim hikâyede son noktayı koymak ona ait olsa bile.
Kimse ona kızmasın bizi bu hale getirmeyi belki o da istemezdi…
Artık yalnız senin için
Üzülüyorum
Bitti
Zor oldu ama
Bitti .
29-04-2023
YORUMLAR