Bana birisi mendil verebilir mi acaba şaka tabiki doğanın döngüsü bu elbette)) güzel bir konuyu - İşlemişsin tebrik ederim.
Can arkadaşım i-c-m-a...Sen de yaşadın bu travmayı oğlunu evlendirirken. Ne ilkiz bu duygularla savaşan ne de son olacağız.
''Boş yuva sendromu'' diyor psikologlar çocukları evden ayrıldığında ebeveynler tarafından yaşanan depresif ve hüzünlü ruh haline...
Sanırım yine bu işin uzmanlarına; psikologlara kulak vermek lazım bu sendromu en az etkıyle savuşturmak için...Yeni uğraşlar, farklı faaliyetler, belkı bütcemizin elverdiği oranda tatil programlarına iştirak etme,ya da yeni hobiler geliştirme bir nebze de olsa yeni yaşantımızla baş etmemızde bize yardımcı olacaktır düşüncesindeyim...Denemek bedava:))))))))
Yorum kattığın için teşekkürler...
Kalpppppppppp.....Ciğerini değil kalbini sökerim yerınden:)))))Ne demişler...Karda yürüyeceksin izini belli etmıyeceksin dimi. Ben de yiğitliğe b...k sürmeyeyım dedım senle konuşurken. Bırak da içimi dökeyim şuracıkta. Haaaaa bi de bana yenılmek şereftir sana dikkatini çekerim. HAHAHAHHAHHAHHHH....Şaka tabii de çok mütevazi olamıyacağım kelıme oyunlarında. En iyi 50 de olunca yenılmen kaçınılmaz çocukkkkk:)))))) Seviyorum seni deli oğlan:))))
Çok güldüm yorumuna şaka bir yana...Ellerıne yüregine sağlık:)))))
Satırlarınızı gözyaşları içinde okudum. Zira son günlerde bu sık sık oluyor bende. Nasip olursa cumartesi günü benimde evimin adamı sizin tabirinizle yuvadan uçacak..
Ne kadar güzel ve gurur vericide olsa içimin ezilmesine mani olamıyorum. Evden hergün başka eşyaları azalıyor..
Sevgili Mihtra..Siz beni ben de sizi çok iyi anlayabiliyoruz.Ne demiş büyüklerimiz ''damdan düşen gelsin yanıma'' tıpkı Nasrettin hocanın fıkrasında anlatıldığı gibi.Düğün telaşında insan çok birşey anlayamıyor da her şey olup bittikten ev boşaldıktan sonra kendımıze gelip gerçekle yüzleşiyoruz.
Kendinizi iyi hissetmenizi sağlayan uğraşılarınıza ağırlık verin bir süre.Mesela günlük tutmak gibi tamamen kendinize özel bir uğraş da kendinizi daha iyi hissetmenizi sağlayabilecektır.Birileriyle paylaşamadıklarınızı dökün satırlara ve kuşlar gibi rahatlayın...(Ben öyle yapıyorum)
Merhaba, öncelikle tebrik ederim.Her ebeveyn gibi siz de ufak buruklukla sevinci yaşmışsınız.Umarım ömürleri boyunca birbirlerine her anlamda destek olup,mutlu olurlar.Siz de onlarla beraber mutlu olursunuz.Başka ülkede çalismak isterlerse de hiç karşı çıkmayın ne olur.Tekrar tebrik ederim
Ben de öncelikle teşekkür ediyorum mhmtcn0..Güzel dileklerine katılmamak mümkün değil. Başka ülkede çalışma konusuna gelecek olursak da hayat onların hayatı. Yıllarca çalıştılar, çabaladılar ellerine altın bileziklerini taktılar. Elbette nerde daha mutlu olacaklarsa , ya da daha iyi kazanacaklarsa, mesleklerini nerde icra ederken daha çok tatmin olacaklarsa orda yaşasıınlar.
Memleketin durumu ortada.Son yıllarda, ''yurtdışına göç konusunda politik duruş ya da ekonomik refah gibi etmenler çok fazla ön plana çıkarılsa da örneğin sağlık çalışanlarına karşı şiddet, akademisyenlere sunulan bilimsel çalışma ortamı, yenilikçi fikirlere sahip genç mühendislerin karşılaştığı bürokratik engeller, istihdam süreçlerinde yaşanan olumsuz tecrübeler, vb. etmenlerin de itici etmenler olabileceğini unutmamak gerekir'' diyor araştırmacılar.....Bu nedenle gıkımı çıkaramam:)))))Karar onların. Nokta.)))))))))))))
Ben başlığı okuduğumda her düğün sonrası evladının yokluğuna alışamayan, dört duvar arasında sıkışmış yalnızlığın gür sesi diye düşündüm. Zerrya ( zerya) olunca tabi yazar okumamak elde değil. Blog denilince aklıma gelensin. Kelimelerin uyumu anlatım tarzı ...var bende bir hayranlık bu konuda sana karşı... "Ardından ekledi gözyaşlarını" cümlesi ayrı bir etki yaptı bende.
Kalemine yüreğine sağlık.. torunun kız olursa adını da ZERYA koy derim...
Başlık zaten bas bas bağırıyor sevgili Apo...Güzel,onore eden sözlerin için çok teşekkürler. Kendimi değerli hissettirdin çok sağolasın. İsim konusu hassas bir konu biliyorsun. Anne babasıdır o konudakı tek yetkili. Aralık başı geliyor bebişimiz. Hem de kız olacak. Bilgilendiririm seni isim konusunda.))))))) Sağlıcakla kal...
Kalbim ciz etti burnunun direği sızladı kendime agliycak bir sebep daha buldum .
Gamyun işte böyle güzel bir ortam.Dile getirmeye çalıştığımız duygularımızın hiç tanımadığımız birileri tarafından anlaşılması, belkı de empati yapıp yüz cümlelık yorumu tek satıra sıgdırması; çok etkıleyici.Yüreğinize sağlık
Aster- 
İki evladını da evlendirmek nasip olmuş biri olarak duygularını çok iyi anlıyorum. Ne mutlu bize ki o
günleri gördük. Artık torunlarla tadını çıkaracağız. Gençlere ömür boyu mutluluklar diliyorum.
Kalemine sağlık abla :)
Eylülcüğüm.....Torun kısmı olayın en özel kısmı. Bır taneyken başımızı döndürüyorlar artık sayı arttıkça ne olur hallerimiz kestiremiyorum.:)))))))Güzel dileklerin için teşekkürler. Klavyene sağlık
Duyguların dili,yeri ve zamanı olmaz zerrya hanım.siz o anlık yaşayarak dile getirdiğiniz gerçek ve samimi duygularınızı ,bizde okuyarak yaşadık,dile getirdiğiniz duygularınızı hepimiz yaşamımızın bir kesitinde yaşadık.bu nedenle duygularınız bana çok içten ve samimi geldi.. teşekkür ediyorum
Anne baba olan herkesin(istisnalar hariç) hayatlarında benzer kesıtler yaşanmış; benzer duygular yaşamlarını az ya da çok etkilemiştir. Sizin hislerinize de tercüman olduysam ne mutlu bana...
Zaman ayırıp okuduğunuz ve yorumunuzla bloğuma değer kattığınız için çok teşekkürler...
Evlat demek korktuğun yerdir , canının en tatlı yeri. Baktığın gözün, tuttuğun ellerin yürüdüğün ayaklarındır. Yemeğin, suyun, nefesin Ona gelmesin bana gelsin tüm acılar dediğin tek varlıktır. Allah mutlu mesut bahtiyar etsin sizi de tebrik etmek lazım böyle bir hayırlı evlat yetiştirip vatana hizmet için ülkemize kazandırdığınız için. Emeğinize sağlık....
Evlat demek korktuğun yerdir , canının en tatlı yeri. Baktığın gözün, tuttuğun ellerin yürüdüğün ayaklarındır. Yemeğin, suyun, nefesin Ona gelmesin bana gelsin tüm acılar dediğin tek varlıktır.
Ne güzel anlatmışsın soffany. Şair gibi ve şiir tadında.Zaten bahane aramıyorum ağlamak için. Siz de vesile olmayın lütfen:(((((
Harika bir yorumdu. Yüreğinize sağlık...
anne ve babalarımızdan ayrılırken aynısının başımıza geleceğini tahmin bile edemezdik.
Derler ya anne babalarımız; ''anne baba olmadan anlayamazsın evlat sevgisini, evlat acısını'' diye bu da öyle birşey işte sevgili metal kardeşim. Okuyup yorumla destek verdiğin için teşekkürler...
YORUMLAR