İmgesel Kalabalıklarda Arabesk Bir Kayboluştur AŞK!
15 Şubat 2025, 23.31 A- A+
Beklediğim bir huzur var çok eski zamanlardan
Bir huzur, mecaz çocukluğumdan kalma
Belki dünden…
Gelirse şimdi kaparım gözlerimi
Gelmezse!
Kendimle tanışınca belki…
Yetmiyor kelimeler artık satırları doldurmaya. Yoksa şiir değil bu yazılan. Eksiltilmiş bir avazın izdüşümü belki; yansıması belki kaleme kağıda. Hepsi bu yani. Her şey bundan ibaret.
…
Farkettim de; rüyalar da küfleniyor bugünlerde.Belli ki kıştan kaçası var zamanın. Sarıyı bilmeyen bir bahardan ıslak, sıcak ve nemli bir yaza… Ölçülmez acılarla üstümüze abanırken de hayat; her gün sil baştan başlıyor bitmesi gereken her şey ve ölgün ruhlara dayatıyor kendini yine yaşamak!Yorgun düşüyor birleri, birileri memnun. Tuhaf bir döngü yani; nakıs, sancılı ve gri. Zamansa herkese ve tüm kırmızılara inat, nefes alıyor; bütün grilere yakışan pembe gibi. Mümkünü yok yani boğulmanın; hafif bir baygınlık hali, aksak bir dalgınlık… O da belki. Çünkü bu boşlukta her şey, ziyadesiyle hızlı…
…
Boşluk… Zamanın paradoksallığı içinde süresi muamma bir an. Gün ortası belki, belki akşam… Firari bir sükûnetin içine gizlenmiş bir sükût vakti belki de…
Ve ben o vakitte işte, yani boşlukta, susuyordum dalgınca. Konuşsam; yağmur bile incitebilecekken beni, bir rüzgar belki, belki bir serçe incitebilecekken hududunu aşmış bir ses bozdu sessizliği ve fısıldadı hadsizce dalgınlığımı gökyüzüne. Azalan kelimelerimi fısıldadı, kısıklaşan sesimi, yavaşlayan nabzımı… Bir inleyişti galiba ifşa edenim ve kaybetmiş sayıldım sonra.
Sadece yaralanmamış kelimeler arıyordum ben oysa. Hiç olmazsa hasarsız fısıltılar belki… Bundandı dalgınlığım, susuşum bundan, yaslanışım bundandı lügatlere.
…
Yenildim!
Meşrebini kaybetmiş hadım bir öfkeyle.
Şimdi artık
Ne varsa sana benzeyen…
Yüzüm rengi
Hava,su,rüzgar, toprak ve güneş
Yüreğime yığılmış bir perişanlık hepsi…
Evet şiir değil bu. Zaten hiç bir şairin gölgesine oturmuşluğum da olmadı benim, el almışlığım olmadı satırları kısaltıp acıları uzatanlardan. Bir tavafın ortasında taşlarken şeytan sanrılarımı; satırlarımı kemirdi karabasanlar. Hepsi bu.Her şey bundan ibaret yani…
Şubat 2025/İSTANBUL
YORUMLAR