Babam seksenli yaşlarındayken dizlerinden muzdaripti. Ara sıra baş dönmesi,  mide bulantısı ve benzeri  yaşına bağlı rahatsızlıkları oluyor, sık sık doktora götürüp  ilaçlarımızı alıp geliyorduk. Hastayım çok fenayım dediği bazı gecelerde ,yanında oturup eski günleri anıp Edirne türküleri, Atatürk'ün sevdiği şarkıları birlikte söylerdik .Mucize gibi ağrısı sızısı geçiverirdi.,, Sıkıntıdan ya da evhamdan olduğunu çok sonraları fark ettim. Alt katta babam ,üst katta biz oturuyorduk. Ne zaman canın sıkılsa  bir şey istesen bastonunla tavana vur, biz duyar geliriz  demiştim. Baston sesini duyar duymaz, hangimizin işi yoksa hemen alt kata koşardık. Bunu en çok oğlum seve seve yapardı.Çok güzel vakit geçirirlerdi.Hala özlemle anlatıyor anıyoruz.

     Maaş günlerinden birinde yine başım dönüyor gözüm kararıyor falan deyince - Baba ben alayım maaşını yorulma ve saire dedimse de dinletemedim .O halde bende senle geleceğim dedim ,arabayla gittik  bankasının  önünde indik.  Aman Yarabbim  gözlerime inanamadım .Nerdeyse en gençleri babam yaşında olan kadınlı erkekli bir grup  yaşlı, bankanın önündeki ,yanındaki tüm kaldırımlara oturmuşlar ,gayet mutlu mesut konuşup  dertleşiyorlar. Bende babama temiz bir yer bulup aralarına oturttup beklemeye başladım .Henüz saniyeler geçmişti ki ,babama hoş geldin demeler başladı.  Selamlar ,aleyküm selamlar gırla gidiyor .Hiç biri birbirini tanımıyor  ama tanışıyorlar. Sen nerelisin, hangi köydensin , aaa  ben köyü ben bilirim, sen nerden emeklisin ,haaa  orda bizim Ahmet ,Vb çalışırdı  tanır mısın gibi sohbetler nasıl akıyor anlatamam. Derken buraya kadar güzel güzel giden sohbet değişmeye başladı.  Yaşlı bir teyze hiç unutmam  yüksek sesle (kulak sorunundan olabilir) yanında ki dedeye " kızımla oturuyorum ama kızım çok fena, damadım melek gibi" diyordu. Bir diğer dede ,kızım iyi ama, yeri iyi değil ,damat şeytanın teki çocuklar var diye  kızım ayrılamıyor ... Cazgır gelin olmasa, oğlum bana gül gibi bakar ,ş.refsiz damat falan derken sohbet  aldı başını giderken, maaş sıramız geldi babam maaşını aldı.. Eve döndük

   Artık iyice emin oldum ki, yaşlıların sohbete ,dertleşmeye ,hatırlarının sorulmaya ihtiyaçları ,yemek içmek kadar var. Babamın ısrarla  her maaş günü ,zar zor maaş almaya neden gittiğini o gün anlamıştım.

   Annem çok genç öldükten sonra uzun yıllar babamla yaşadım. Vicdanım çok rahat.  Keşke daha yaşasalardı da ben yine onlarla birlikte yaşayabilseydim ,evlat olarak görevimi daha yapabilseydim..Nurlar içinde yatsınlar.

    Not: Epeydir, benimde banka önüne gidip ,kaldırıma  oturup  maaş  sırası bekleyesim  var ...:)))