Merhaba sevgili günlük,

Bugün sorunlarimiz üzerine sohbet etmek istedim.

Etrafima dikkat ettigimde karsilasdigim sonuc cok ilgimi cekiyor, insanlar sanki sorunlari cözmek ve onlarla olmak icin yasiyorlar.

Eger sorunlarimiz olmasaydi, bir nerede olurduk ?

Eger sorunlarimiz olmasaydi, hayatta ne yapardik ? iste bunun üzerine derin bir sekilde düsünmek gerekir.

Zihin yapimiza dikkatle bakarsak, görecegizki sorunlarimizi cözmekden bir anlam cikariyoruz. Ama sorunu cözüp sükredecegimiz yerde, " Bir baska sorunum daha olmali," diyoruz. Bir baska sorun daha bulacagiz tabiki yogunlasdigimizda zihnimize. Eger ortada gercek bir sorun yoksa, bir tane yaratiyoruz o harika yaraticiligimizla. Eger o gelip de kapimizi gümbür gümbür calmazsa, biz gidip bir baskasininkisini ( arkadasimiz, esimiz, dostumuz aile fertlerinden biri v.s) ödün alacagiz. Birbirimize sorunlarimizi cözmeyi, aramizdaki iletisim ve iliskilerimizin temeli yapmisiz.

Bu görüs acisini korumayi sürdürebiliriz, fakat bunun bizi özgürlestirmeyecegini anlamamiz gerekli artik.

Simdi önümüzdeki ay hic sorunumuz olmadigina inanarak yasamaya calisalim beraberce. Egomuzun buna gösterecegi direnci seyretmek gerekir :)) Kendimizin yada bir baskasinin sorununu cözme arzumuzun siddetini seyredelim.

Ve farkederizki sorun cözme girisimlerine kendimizi adadigimiz sürece, asla bunun üzerine cikamayacagizdir. isde bu yüzdendir ki arayan o kadar cok ve bulan o kadar azdir...

sorunsuz bir yasam dilegiyle ....