Yorgun gecelerden sabahlara taşıyorum kendimi ve yorgun sabahlardan gecelere tekrar.
Yaşadığım her şeyi aşk belliyorum ve avucumda kalan kırıntıları kalbime gömüyorum.
Dostları arıyorum, arada bir onlarsa kendi âlemlerinde
Çoğu zaman kendim oluyorum yalızlığımda konuşan.
Sevgili oluyorum kendime yüreğimde özlediğim.
Dost oluyorum kendime ve anlatıyorum ne varsa içimde
Arkadaş oluyorum bazen de alıp başımı gidiyorum sahil kenarına
Ve ısmarlıyorum en güzel yiyeceklerden kendime.
Ben varım bu dünyada yalnızca
Gerisi ise hepsi hikâye.
Ne zaman sevgiye kalbimi açsam; avucumda kalıyor izleri
Ne zaman dost diye baksam yüzüne gülüyorsun arkamdan dalga geçercesine,
Ne zaman arkadaş desem bugün var yarın yok oda
Bir ben varım işte bu dünyada.
Bir başıma bir ben.