eskiden ne kaldıki kardeş hatıralardan başka
Yazınızı okurken çok küçük yaşlarıma gittim ve gülümseyerek okudum çok hoşşş...uzun bir süredeeee gülümsemem gitmiycek sanırım ..:))
ahhh anılar ilk okul yıllarında radyo da dedem korkut hikayeleri sabahın köründe okul saati geldiginde okula geç kalma pahasına hikayeyi dinlemeden evden çıkmazdık.cızırtımı oda neki adeta fon müzüğiydi:))
O kadar güzel yazmışınız ki okurken o zamanlara gittim geldim sanki.
Arkası yarınların arkası gelseymiş keşke...
Yazılarınızın takibindeyim .
Saygılarımla...
Merhabalar..Yazınızı okudum ve ilk aklıma gelen ne oldu biliyomusunuz.12 yasındayken köyde evimize ilk defa siyah beyaz tv gelmişti..Dedemin gavur icadı bakmayın dediyi o mucizevi şey..O zamanlar hic unutmam kara şimsek ve retkit vardı..Okuldan cıkınca hemen karsısına gecer merakla izelerdik..Ha birde olmazsa olmazı annemlerin mavi ay ve hayat agacı dizileri hehehe..............
O Günler dahamı güzeldi ne...Şimdi herseye ulaşabiliyoruz evet..zaman cok deyişti ...Sanırım teknoloji ile beraber bazı seyler ruhsuzlaştı...asla o günlerin yerini hicbirsey dolduramaz..Biz insanlar o zamanlar bilgiye habere gelişmelere o kadar actıkki o nedenle bu ilk gelen radyo ve tv cok deyerliydi o zamanlar..Hic unutmam tv icin cocuklar ulaşamasın diye yüksekce bir yere raf yapmışlardı.Sadece aile büyükleri acardı.O derecde deyerliydi...He birde rüzgarda bizim anten zırtbırt dönmemzmi deli olurduk...
Evet şimdi hersey net cızırtı yok ruhta yok... Keşke teknolaji sevgiyi barışıda ve dostluguda geliştirebilseydi.............
SAYGILARIMLA....bySAMMY
Herseyin ilkleri güzeldir ve unutulmaz..paylaşım icin tşklr
anteni yokdu arkasına cata takartık sesi cıksın diye bende onu hatırladım bizdede öyle bir radyo vardı cok eskilere gittim okuyunca tşkler
evet harika yazınız ben hala
radyo dinlemekten ve kitap okumaktan... oyundayken işler atıyorum kitap okumaktan vede anlamıyorum bazen 1 sayfayı 1 kez okuyorum:):)ne yapayım vazgeçemiyorum..
Ne günlerdi onlar...
Haftaiçi hergün saat 21:00
Davudi, net ve sert bi tonda...
RADYO TİYATROSU
Hazırlayan ve sunan Asuman KORAT
Oynayan sanatçılar Baykal SARAN, Beyhan HÜROL.....
Acaba hala devam ediyor mu?
Tek kelimeyle mükemmel,elinize dilinize sağlık.
Hayatımızın ayrılmaz parçasıydı Arkası Yarınlar ve Radyo Tiyatrosu, (bir de olur olmaz elektrikler kesilmeseydi ne kadar güzel olurdu). Sonra merakla beklerdik bu akşam ne olacak. Aile olmanın ortak paydalarından biriydi. ne yazık ki şimdi "Özetler" gibi oldu hayatımız bizim bile anlayamadığımız. Elinize, yüreğinize sağlık.
insan yaziyi okuyunca
büyüdügünün farkina variyo
yaziniz icin teşekkür ederim
güzel bi konu
Ben cızırtısız zamanesiyim :) Eskiye dair anım yok ama annemgilin köyde televizyonun herkezde olmadıgı zamanlarda, Akşam karıların bi eve toplanıp filim seyrettiklerini,Geç oldu die ev sahibinin bunları evden kovaladıgını,filim yarım kaldı die bütün karıların tv olan başka bi eve gittiklerini biliyorum :) demek eskiden bi filmi sonuna kadar seyrede bilmek çok lüksmüş :)
RAhmetlik dedem dinlerdi. Eline alırdı radyosunu, birde eski bakırdan yapılma su dolu testisini, bağın içine dalardı. Sabah gün doğarken girerdi bağın içine, akşama kadar demekki tek ihtiyacı radyosu ve suyu idi.
Eskisi gibi radyo dinlemiyoruz bile. Eskiye özlemi artan yaşlanmaya mı başladı demek acaba, veya ben mi yaşlanmaya başladım:))
Sevgi ve saygı ile kalın. TuRK..
Ya o günlere dönebilsek keşke arkası yarın kuşakları köle ısauralar,yalan rüzgarları ama ne fayda giden gençlik geri gelmiyor:((((
evet bizimde öyle merakla bekledigimiz arkasi yarinlarimiz vardi
sbahlari hic unutmam annem kahvalti hazirlarken bize kulagimiz arkasi yarin basliyomu duye radyoda olurdu
ne hayaller kurardik dinlerken
kendimizi hikayede anlatilan kahramanlarin yerine koyardik
ne güzel anlatmissiniz eskiyi simdi imkanimiz olsa o zamanlara dönebilsek keske tskkleeer
Çok güzel bir yazı.
Bayaa eskileri taşıdınız bizi birkaç dakikalığınada olsa...
TeşekküRleR
YORUMLAR
Arkası yarınların arkası gelseymiş keşke...
Yazılarınızın takibindeyim .
Saygılarımla...
O Günler dahamı güzeldi ne...Şimdi herseye ulaşabiliyoruz evet..zaman cok deyişti ...Sanırım teknoloji ile beraber bazı seyler ruhsuzlaştı...asla o günlerin yerini hicbirsey dolduramaz..Biz insanlar o zamanlar bilgiye habere gelişmelere o kadar actıkki o nedenle bu ilk gelen radyo ve tv cok deyerliydi o zamanlar..Hic unutmam tv icin cocuklar ulaşamasın diye yüksekce bir yere raf yapmışlardı.Sadece aile büyükleri acardı.O derecde deyerliydi...He birde rüzgarda bizim anten zırtbırt dönmemzmi deli olurduk...
Evet şimdi hersey net cızırtı yok ruhta yok... Keşke teknolaji sevgiyi barışıda ve dostluguda geliştirebilseydi.............
SAYGILARIMLA....bySAMMY
anteni yokdu arkasına cata takartık sesi cıksın diye bende onu hatırladım bizdede öyle bir radyo vardı cok eskilere gittim okuyunca tşkler
evet harika yazınız ben hala
radyo dinlemekten ve kitap okumaktan... oyundayken işler atıyorum kitap okumaktan vede anlamıyorum bazen 1 sayfayı 1 kez okuyorum:):)ne yapayım vazgeçemiyorum..
Ne günlerdi onlar...
Haftaiçi hergün saat 21:00
Davudi, net ve sert bi tonda...
RADYO TİYATROSU
Hazırlayan ve sunan Asuman KORAT
Oynayan sanatçılar Baykal SARAN, Beyhan HÜROL.....
Acaba hala devam ediyor mu?
insan yaziyi okuyunca
büyüdügünün farkina variyo
yaziniz icin teşekkür ederim
güzel bi konu
RAhmetlik dedem dinlerdi. Eline alırdı radyosunu, birde eski bakırdan yapılma su dolu testisini, bağın içine dalardı. Sabah gün doğarken girerdi bağın içine, akşama kadar demekki tek ihtiyacı radyosu ve suyu idi.
Eskisi gibi radyo dinlemiyoruz bile. Eskiye özlemi artan yaşlanmaya mı başladı demek acaba, veya ben mi yaşlanmaya başladım:))
Sevgi ve saygı ile kalın. TuRK..
evet bizimde öyle merakla bekledigimiz arkasi yarinlarimiz vardi
sbahlari hic unutmam annem kahvalti hazirlarken bize kulagimiz arkasi yarin basliyomu duye radyoda olurdu
ne hayaller kurardik dinlerken
kendimizi hikayede anlatilan kahramanlarin yerine koyardik
ne güzel anlatmissiniz eskiyi simdi imkanimiz olsa o zamanlara dönebilsek keske tskkleeer
Bayaa eskileri taşıdınız bizi birkaç dakikalığınada olsa...
TeşekküRleR