Barış Manco'nun o çocuksu yıllarıma raslayan bir şarkısı gibi kendimi hissediyorum şu son günlerde. '' Kendimi hıyar gibi hissediyorum hıyar. Doğrasalar beni denizlere cacık olurum.''  nede güzel ifade etmiş o yıllarda.  Barış Abimi anlayamamıştım, anlamamı da beklemeyin; çünkü ben daha o anlarda hayatın kirlenmemişliğini yaşıyordum. Hatta ne ilişkiler kura bilmiş, ne insanlara inanmış, ne bir başkasının bir başkası ile olan ilişkilerine şahitlik etmiştim. Ben daha çocuktum o zamanlar. İnsanların bu kadarda olurmu canım, hadi sende dedirtecek hafifliklerini görünceye kadar, işte insan tanıyamadığı, tanımakta güçlük çektiği o duygu ve düşünceli  anları yaşıyorsa, arkadaşlarının, dostlarının ardından; o tertemiz, sandığınız seviyeli sandığınız ilişkilerin kirli birer çamaşır sepetine atılmış temizlenmeyi bekleyen bez parcasından başka birşey olmadığına şahitlik ediyorsa insan. O zaman kusura bakmayınız arkadaşlar Ben BARIŞ ABİMİN bu şarkısı ile tesseli olmaktan başka yapacağım bir şey bulamıyorum.

                 Geçte olsa gerçeği bulmak ne güzel, inanclarımı gözden geçirmek için bundan sonra, şarkılara iyi kulak vermem gerektiğini öğrenmiş oldum! geçte olsa

                    AH BU ŞARKILARIN GÖZÜ KÖR OLSUN.......