gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

pazar tezgahında ki anılarr.

25 Mayıs 2009, 20.06
A- A+

               Gecen günler pazarı dolaşıyor birkaç eksiği tedarik etmek, ihtiyaclar listesi elimde buruşturmuş gezinirken. Çorap tezgahı  önünde renga renk çeşit çeşit renk çümbüşü içinde yetişkin ve çocuk çorapları bir an içim burkuldu; annem geldi aklıma, birde çocukluğum. Annem rahmetli eskimiş çorapları büyük bir ustalıkla  yırtıklarından, keser işe yarar kısmını saklar, bizlere yamalı çoraplar giydirirdi. Birden büyük bir hakikatle karşılaşmış gibi gözlerim parladı, ardından nemlendi. İç huzurumu desem, yitik giyemediğim çorapları giyinmiş gibi hissetme ışıltısımıydı o tezgah üzerinde ki ışıltı renga renklik bilemiyorum. Galiba özlediğim o riyasız saf anıları hatırlama mutluluğumuydu bu?. Ne var bunda belkide diyeceksiniz, biliyorum.  Çorap yamamanın neresi ilginç ve bunda önemsenecek, şaşıraçak garipsenecek ne var?

              Haklısınız benimde iç sesim böyle diyor. Yamalı çorapla gittiğim okulumda, ağarmış siyah önlüklü benim gibi çokları vardı. Belki onun için anılardan sıyrılıp geldi aklıma. Tezgahın ışıltısı renk gümbüşü alay edercesine beni duygulandırması. Oysa şimdi bizim çocuklarımız, insanımız büyük şehirlerde tatminsiz, yorgun ve yalnız, adımlarımızı sürükleyip duruyoruz. Daha varlıklı fakat daha mutsuz!  Annemin yamaladığı o çoraplı günlerini birlik ve beraberliğini arıyorum. Komşu evlere kapı tıklatmadan girdiğimiz rahatlığı güveni arıyorum. Bir bardak içinde ki çayı komşuya götürüp, bir kase şeker ödünc aldığımız, komşu evini kendi evimiz bildiğimiz o huzuru, o ilişkileri arıyorum. Komşunun evde olmadığı zaman ardından gelecek olanlar için dışarda kalmamasını düşünerek, evin anahtarının saklandığı yeri hatırlıyor o güvenin, itimatın, samimiyetin izlerini arıyorum.

              Osokaklar boşaldı, gittiğimiz çarşılarda tenhalaştı, avlu önlerinde ki şenlikler dağıldı. Sabahları türkülere sesveren radyolar hurdacıya gitti, zeytinyağı tenekelerinde fesliyenler yetiştiren teyzeler göçtü. Anılarımız tezgah önlerinde bazen bir kırsallığı umutla uğraşını görünce tazelenir oldu.

                              sevgilerimle ..  vuslatdiyar

YORUMLAR

25 Mayıs 2009, 22.36
evet bende sizin yazdiklarinizi okuyunca ,eskilere dondum bir an gozumde canlandirdim gercekttende oyle.yok simdi eski guven eski komsu iliskileri.yazdiklariniz beni cok etkiledi inanin.hele avrupa gibi  bir yerde yan tarafinda kimin oturdugunu bilmiyorsan eskileri daha cok ararsiniz.cok ozlemisim o kadarda yasli degilim ama zaman oyle hizla degisiyorki.korkarim bizim sonumuzda avrupalilar gibi olacak.bizlarki boyle gorduk yasadik ozluyoruz ya bnizden sonraki nesil yasmadiklari icin eski gelenek goreneklerimizi vb seylerimizi kaybediyoruz ne yazikki.paylasimin icin cok tesekurler......
26 Mayıs 2009, 01.07
film şeridi gibi olmuş ya :)
26 Mayıs 2009, 01.27
Cok sanslisiniz cünkü; cocuklariniza anlatabileceginiz böyle güzel anilariniz var.Ama yarinin cocuklarinda anlatabilecekleri ne olacak sizce? Alinan onca corap yada ayakkabinin ne kiymeti olacak ki onlar icin.Onlarca markali giysiye sahip olurken ve bununla böbürlenirken o esyanin esiri oldugunu farketmeyen cocuklar yetisiyor.Eger tek bir ayakkabiniz olsa, ona sahip cikarsiniz onu korursunuz ama bir dünya ayakkabiniz olsa hic birini umursamazsiniz bile.Yirtilmis! pehh kimin umrunda..Yasadiginiz ve icinizin burkularak ama sevgiyle hatirladiginiz o günlerin zerresini olsun cocuklariniza yasatmaniz dilegiyle..Cünkü gelecek cocuklarin internetten baska anilari olmayacak gibi görünüyor.
26 Mayıs 2009, 05.23
yeni nesil elbetteki eskinin hayat tarzını eskiye ait olan yaşanmışları bilmeyecek bu çok normal ve tabii bir şey çünkü siz kendi zamanınızın insanlarısınız onlar da kendi zamanlarının insanları onlarda çocuklarına kendilerine ait bir şeyler anlatacaklardır zamanık iyi okumak lazım zamanla bir şeylerin değişiyor olması çok normaldir eskiye aiy bir şeyler anlatmaya başlamışanız yaşınız ilerllemeye başlamış demektir çocukları geçmişle değil geleceğe ait problemleri çözecek şekilde yetiştirmek gerenk geçmiş önemli geleceği geçmişle hesaplar adımın ona göre atarsın ama geçmişte yaşanmaz hyat gelecektedir geçmiş gitmiş takılıp kalmamak lazım bugün elinde en iyiysi bugünü dolu dolu yaşamak gerek
26 Mayıs 2009, 12.04
çok güzel bir yazı oluşturmuşsunuz ben o yamalı çorap dönemini görmemiş olsam bile komuşu teyzelere bırakılan anahtarları almayı onların çocuklarıyla peynir ekmek yemeği babannemin tenekelerde yetiştirdiği çiçekleri sulmayı yakalıyabildim :) oysa şimdi düşünüyorumda kendi çocuğum için güvenerek anahtarımı bırakabileceğim bir komşum yok cevremde keşke şimbi bu kadar bolluk içinde birde o güzel dostluklar yakalanabilse her şey muhteşem olurdu !!!!
26 Mayıs 2009, 17.47
ne diyeyim hepiniz haklısınız walla..ama değişim olmadan olmuyor..bahsettiğiniz zamanlar büyüklerimiz bize kendi zamanlarının daha farklı olduğunu söylerdi yani imreni,rdik..şu bir gerçekki gitgide boşluğa sürükleniyoruz..yoksa dünyanın sonumu geliyor eywahh...herkesin bahtı ve gönlü açık olsun...
26 Mayıs 2009, 19.04
bu yazı beni seneler öncesine götürdü okurken gözlerim doldu oysa ne mutluyduk yokluk içinde.ufacık şeylerle mutlu olmak vardı o zaman .
27 Mayıs 2009, 21.05

Vuslatdiyar hepimizin içini burktun, böyle duyguları paylaşan insanların, arkadaşların olduğunu bilmek güzel.

Ayrıca Cingene çok doğru ve güzel yazmışsın..Aynen katılıyorum..

30 Mayıs 2009, 15.30
Değişmeyen tek şey değişimin kendisidir.
25 Nisan 2011, 16.40
çok güzel bir yazı          
Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın