gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

BİR ANNEYİ KAYBETMEK

12 Ekim 2009, 01.33
A- A+

Biz ikiz erkek kardeşleriz,27 eylül de annemizi kaybettik.Kaybetmek ne demek?Eşyayı kaybedersin,parayı kaybedersin ama ya canın kadar sevdiğini kaybetmezsin.Çünkü mezarı vardır gidersin,mezar taşında annenin adı yazar,bilirsin ki orda cansız sadece bir beden toprak altında yatar.Yani kaybetmezsin....Sadece yoktur.Konuşacağın,kavga edeceğin,güleceğin beraberce yaşayacağın insan sadece yoktur.Sabah hadi artık kalkın kahvaltı hazır gecikmeyin diye seslenilmez,gömleklerin baş ucunda asılmaz,gülen iki deniz rengi göz hayatında yoktur.Kalan ise boşluk,acı,yalın bir hiçliktir size kalan.

Geride kalanlar onun öğrettikleri ile el yordamı yaşamaya çalışır.Nasıl yaşanacağını bilmeden yaşarsınız.Çünkü size nasıl yaşanırı tam anlatamadan,öğretemeden gitmiştir.Size öğretilenlerse evin en değerlileri olduğunuzdur.Hayat sizin üstünüze kuruludur.Etrafınıza bakmak gereği bile duymazsınız sadece bilirsiniz ki o aradadır.Yıkılmaz,koskoca dağ gibi,geçilmez deniz gibi hep ordadır.

Aslında onsuz aciz,zavallı,biçare olduğunuzu size göstermemeye çalışmıştır.Düştüğünüzde sizi kaldırmış,hasta olduğunuzda başınızda beklemiş,her an her dakikası  size adanmış bir varlıkla yaşamışsınızdır.Ya şimdi?Dedik ya size kalan koskoca bir BOŞLUKTUR.

BU  BOŞLUK NASIL DOLAR?BİLEN VAR MI?

 

 

 

 

 

 

 

YORUMLAR

12 Ekim 2009, 14.14
başınız sağolsun acınızı anlıyor ve paylaşıyorum babamı kaybettim yaklaşık 4 ay önce...kelimelerin bittiği donup kaldığınız noktadır orası..bundan sonrası ise sadece hiclik gibi gelir..Ama birbiriniz,diger yarınız icin daha güclü olmak zorunda olduğunuzu fark edersiniz..ben ise kendim icn güclü olmak zorunda olduğumu :(
12 Ekim 2009, 14.22

basiniz sagolsun, allah rahmet eylesin...
herşeyin ilacı olan zaman, size de iyi gelir inşallah...

12 Ekim 2009, 14.29
Allah sabır versin,annenin  boşluğunu hiç kimse dolduramaz, karşılıksız seven tek varlık ...
12 Ekim 2009, 14.35
acınızı tüm kalbimle paylaşıyorum ve yaşayacağınız son acı olmasını diliyorum.sevgili annenizin boşluğu asla dolmayacaktır.yaşam içinde küçücük şeyler size sürekli onu hatırlatacak,gün gelecek küçücük bir söz acınızı tazeleyecektir.yapabileceğiniz tek şey ona layık evlatlar olarak yaşamınızı sürdürmekten ibarettir.başınız sağolsun.saygılarımla.....
12 Ekim 2009, 14.57
BAŞINIZ SAĞ OLSUN ANNE-BABA BOĞLUĞU ASLA DOLDURULAMAYCAK BOŞLUKTUR. ALLAH RAHMET EYLESİN ANACIĞINIZA KABRİ NUR , MEKANI CENNET OLSUN İNŞALLAH DUALARINIZDA EKSİK ETMEYİNİZ ANACIĞINIZI..
12 Ekim 2009, 15.39
Yazınız başlığını okuyunca gözlerimin yaşı akmaya başlamıştı. Yazının sonuna geldiğimde ise hıçkırıklarıma engel olamadım.Az öz ve çok anlamlı yazınızda sorduğunuz '' BU BOŞLUK NASIL DOLAR'' ... Bu boşluğu dolduracak başka bir canlı olmadığı için ,bu boşluk ,bizler kaybolana kadar hep bizimle kalacak. Tüm kalbimle birds lere baş sağlığı diliyorum. Umarım yaşamınız gönlünüzce olur.
12 Ekim 2009, 15.53

öncelikle basiniz sagolsun

birini kaybetmenin ne oldugunu cok iyi bilirim bende 2 ay önce babami kaybettim  tatilde  o boslugun yeri  hic birseyle dolmuyor  paylasiminiz icin tesekkürler

12 Ekim 2009, 15.56
Allah sabırlar versin acınızı çok iyi anlıyorum çünkü bende kaybettim 9 sene oldu o boşluk asla dolmuyor ve hala özlüyorsunuz sadece zamanla alışacaksınız yokluğuna                                                                                         canısı_34
12 Ekim 2009, 16.06
Ah be arkadaşım ananın,babanın,evladın yerini kim doldurmuşki???Allah sizlere sabır versin,anacığının mekanı  cennet  olsun.
12 Ekim 2009, 16.23
allah rahmet eylesin arkadaşım.. şu anda ve bundan sonraki yaşamında hissedecegin özlemle anlatmışsın anneni..ve çok güzeldi paylaşman içindekileri bir şekilde dışa vurman... kaç yaşındasın bilmiyorum. bende lise 1 de babasını , lise 3 te annesini topraga vermiş biriyim. bir çocuk için ne para ne pul sadece sevdigi büyüklerinin yanında olması gereken bir dönemde hayata hiçde hazır degilkendi bu gidişler... ama hayat bir şekilde sürüyor. şimdi 37 yaşındayım 15li yaşlarda idi yalnız kalışım. aradan geçen yıllar nasıl geçti bilmiyorum. ama hala uyguladıgım bir yöntem var ve sizede tavsiye edebilecegim ,bana hayatta yaşayabilme gücü verdi, bu bakış açısı. eminim sizede verecektir. annenin hayatta oldugunu düşüneceksin öncelikle, ama telefonunun çekmedigi ve ulaşılması çok uzak bir şehirde yaşadıgını düşün. Annen  seni seviyor sende onu ve bir gün muhakkak kavuşacaksınız. şimdi o sizi görene kadar  yaşamda yapacagınız her şey, onunla buluştugunda , annenin seninle gurur duymasını sağlayacak şeyler olmalı, annenin senden ve senin geleceginden beklentileri olmalı.şimdi yolunu çizme zamanı, annenin oğlu oldugunu göstermek için dimdik dikil hayatın karşısına ... başaracagından eminim. kaldıki allah kullarına dogarken 6 özellik verir ölümünde sadece 3ünü alırmış. ahret gününe kadar. yani annenden alınanlar sadece bedeni, konuşma özelligi, ve dokunma özelligi. diger özellileri duruyor. seni görüyor, hissediyor, ve duyuyor , yanında her zaman. bunu bilmek bile mükemmel bir duygu,  yine annene anlat ara ara onu sevdigini duyacaktır. hatta dertleş ,senide onuda mutlu edecektir.. allah sabrınızı artırsın arkadaşım.. allaha emanet ediyorum...
12 Ekim 2009, 16.26
sizlere uzun ömür versin ALLAHIM... böylede yaşamayı öğreneceksiniz.neler geçmiyorki insanın başından hayatta .herşeye  alışıyoruz zorda olsa alışıyoruz işte:((ya mezarı bile olmayan, keşke bir mezartaşı olsa dediğimiz,kayıplarımız yokmu güzel kardeşim:(((git otur anacığının yanında arasıra çiçekler ek ,konuş onunla. ne anlatmak istiyosan anlat.. :((( paylaşıyorum acını RABBİM SABIR VERSİN::::
12 Ekim 2009, 16.47
Basiniz saolsun.Bende annemi  iki yil once kaybettim.Maalesf ki yerine hic bisey konamiyor.Özlem her gecen gün gun daha cok buyuyor.Ben bir yol buldumkendimce.Mezarinin basina gidip onlarla konusuyorum.Annecim ve  babacim yan yana yatiyorlar.Ikisiylede sohbet ediyorum .Sanki yasiyorlarmis  gibi.Rahatliyorum biliyormusunuz.
12 Ekim 2009, 17.53

slm

basiniz sagolsun bu bosluk asla dolmaz, 1994 bende annemi kaybetim halen acisi icimde, hic bir sey annenin yerini dolduramiyo allah geri kalanlara saglik versin saglicaklan kalin.

 

12 Ekim 2009, 18.13
Öncelikle başınız sağ olsun. Ölüm sonsuz ayrılıktır. Ateş düştüğü yeri yakıyor. Tabiki bu ayrılığa alışmak zor ama hayat devam ediyor. Allah sizleri ailenize ve çocuklarınıza bağışlasın. Babam anlatırdı dedeme sorarmış baba ben ölsem sen ne yaparsın diye dedemin cevabı ise Allah kimseye evlat acısı göstermesin.Belki de evlat acısı na alışmak daha zordur. Tekrar başınız sağ olsun.
12 Ekim 2009, 18.16

herşey bizim için derler hep bu durumlarda.evey doğrudur herşey bizim için ölüm, doğum, kaza, sevinç herşey ama ya hissettirdikleri.....anne diyebilmek ne kadar güzeldir yada annenin bi şekilde hep yanında olduğunu bilmek.acın çok büyük hissedemem ama en azından anlayabilirim.alla'hım sana ve ailene sabırlar versin ama inan hisset annen yanındadır gene çünkü annelerimizin dualarıdır bizim yolda yüyüken düşmememizi sağlayan...

saygılar

Allah'tan rahmet dilerim...

12 Ekim 2009, 18.46
 başınız sağolsun ALLAH rahmet eylesin mekanı cennet olsun  ne zor insanın arkasındaki duvarın yıkılması
12 Ekim 2009, 19.50
mekanı her anne gibi cennet olsun   atesinko77
12 Ekim 2009, 20.06

innalillahi ve innaileyhi raciun.Allah sizlere sabır versin merhumeye de rahmet.

sırası gelen gidecek mutlaka zor ama sabretmek gerek

12 Ekim 2009, 20.35

Başınız sağolsun..Allah sabır versin size ve kardeşinize..

Boşluğu doldurmak için yapılacak  birşey yok..

 

12 Ekim 2009, 21.28

Allah'ım Sabırlar versin....Ne yazık ki o boşluk asla dolmuyor...DOLAMAZDA..

 

Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın