hayata dair o kadar çok şey bildiğini sanıyorsun ama aslında yaşadığımız olayların çerçevesinde bilmediğimiz okadar şeyle karşılaşıyoruzki!kimbilir yarın neyle karşılaşacağız bunu kimbilebilir.geçen yıl ciddi depresyonlar yaşadım.kimseyi sevmediğimi ve kimseyle görüşmek istemediğimi hissettim.ve eve kapattım kendimi.hayat aslında cennet iken nasılda cehennemi yaşatıyor bize..hayatın bunda bir suçu yok tabii..suçlu olan insanlar aslında..bu hayatı çekilmez duruma getiren insanlar.bir insan bir insanı nasılda üzebiliyor.yaşamı hiçe sayabiliyorsun.yalanlar,entrikalar,dürüst olmayan sözcükler..aslında sen bunu bilsende kendine böyle inandırmak istiyorsun..sanki ilaçlanmış gibi.aşkta böyle bir şey..insanın bir müddet ilaçlanması gibi.ama gerçek yüzüne bir tokat gibi indiğinde nasıl da sersemliyorsun.nasılda görüyorsun doğruları.hiç kalkmak istemiyorsun düştüğün yerden..en acı olan ise hayal kırıklıkları,kırgınlıkları...

hayat böyle bişey işte..diliyorum hiç kimse yanlış insanlarla karşılaşmasın..