“Nasıl bir erkek arıyorsun?”
Kadın bir süre sessiz kaldıktan sonra adamın gözlerinin içine bakarak sormuş:
“Gerçekten bilmek istiyor musun?”
Adam biraz isteksiz, “Evet” demiş.
Ve kadın başlamış anlatmaya. “Bugün ve bu yaşta bir kadın olarak, bir erkeğe onun benim için benim kendime yapabileceğimden fazla ne yapabileceğini soracak konumdayım. Kendi masraflarımı karşılayabiliyorum; bir erkeğin ya da bir başka kadının yardımına gerek duymadan evimi idare ediyorum. Böyle olunca, “Sen masaya ne koyuyorsun?” sorusunu sorma konumundayım.”
Adam kadına bakmış. Paradan söz ettiğini düşünüyormuş. Kadın hemen bu düşünceyi düzeltmiş: “Sözünü ettiğim, para değil. Ondan öte bir şey istiyorum. Hayatın her alanında mükemmeliyeti arayan bir erkeğe ihtiyacım var.”
Adam arkasına yaslanıp kollarını kavuşturarak kadından biraz daha açıklama istemiş.
Kadın başlamış anlatmaya. “Kendini zihnen mükemmelleştirmeye çalışan birini istiyorum, çünkü sohbet ve zihnen uyarılma arıyorum. Basit bir adama ihtiyacım yok. Ruhen mükemmelleşmeye çalışan birini arıyorum, çünkü dengesiz bir birleşmeye ihtiyacım yok. İnananlarla inanmayanların bir araya gelmesi felakete yol açar. Bir kadın olarak yaşadıklarımı anlayacak kadar duyarlı, ayağımı sağlam basmamı sağlayacak kadar güçlü bir erkek arıyorum. Saygı duyabileceğim birini arıyorum. Ona boyun eğmem için onu saymam gerekir. Kendi işini yürütemeyen adama boyun eğemem. Boyun eğme konusunda sorunum yok, yeter ki buna değer biri olsun. Tanrı kadını erkeğe eş ve yardımcı olarak yaratmış. Kendine yardım edemeyen adama ben yardım edemem.”
Kadın aklından geçenleri böyle döküverdikten sonra adama bakmış. Adam yüzünde şaşkın bir ifadeyle otura kalmış:
“Çok fazla istiyorsun.” demiş.
“Değerim çok fazla.” diye yanıtlamış kadın.