adamın biri bir güzel kız sever bunu babasına açılar öyle ya artık büyümüştür askerliğini de yapıştır artık evlenmesinin zamanı gelmiştir baba bu işe çok sevinir ve bunu hemen hanımına yetiştirir hanımıda sevinir ve kızın kim olduğunu sorar işte der adam şu bizim yan komşunu kızı var ya der kadında tamam çok güzel vede çok hamarat bir kız deyip onay verir ama gözden kaçırdıkları bir şey vardır kız güzel olmasına güzel de huyu nasıl geçim limi yoksa huysuzun biri mi buna hiç dikkat etmeden giderler allahın emri peygamberin kavli ile isterler söz  nişan düğün derken evlenirler bir ay iki ay derken bizim gelinin huyları değmeye başlar kocasına bu annen le baban hep bizimle mi olacak biz hiç yalnız kalamacakmıyız ben bunlara bakmak zorundamıyım ben bunları istemiyom diye her gün kocasının başını ağrıtmaya başlamış aradan günler aylar yıllar geçmiş anne baba yaşlanmış elden ayaktan düşmüş bakıma muhtaç olmuşlar ;gelin bu sefer büsbütün kudurur istemem de istemem diye tutturur oğlan da ama hayatım napayım onlar benim annem babam dediysede dinletemez istemem diye tutturur ,ama napayım atayımmı annemi babamı der ,evet der gelin ,onları ormana götürelim orda bırakalım yaşadığı kadar yaşayıp sonrada ölürler der gelin ve kocasını kandırır.sabahleyin erkenden gelin kaynanasını oğlan da babasını sırtına alıp ormana yola çıkarlar bir iki saat yolculuktan sonra ormana varırlar ,vardıklarında şu ağacın altınamı bırakalım yoksa diğer altına mı bırakalım diye gelinle  kocası tartışmaya başlarlar bir türlü karar veremeyince oğlanın annesiyle baba sı oğlum biz annenle ,( babamı ve annemi şurdaki ağacın altına bırakmıştık ) deyince  oğluyla gelin başlamış ağlamaya biz nasıl bir hata yapıyorduk diye 

yani bu dünya etme bulma dünyası ne ekersen onu biçersin onu için seniyemeyip yediren giymeyip giydiren anne ve babamıza  nankörlük etmeyelim bir bizim de yaşalanacağımızı unutmayalım ve YAŞLILARIMIZA SAHİP ÇIKALIM.........