Bir zamanlar padişah ve sarayın da akıl hocası incili çavuş varmış,bu adam padişah kral dinlemez sözünü esirgemez tam doğrucu davut denilen cinsten biri,bir gün padişah bunu kızdırmış oda bırakıp kaçmış, padişah da buna o kadar alışmış ki onsuz hiç bir iş yapamaz olmuş aratmış taratmış yok sanki yer yarıldı içine girdi bir türlü bulamaz .B akmış bulamıyo bir oyun edeyim demiş sapı altından bıçağı gümüşden üzeri değerli taşlarla süslü bir pulluk yaptırmış(pulluk tarlayı sürmeye yarar) bu pulluğun değerini bilene on kese altın verecem demiş,halk başlamış değer biçmeye ama bir türlü değerini bulamamış.

Bu arada incili de bir dağ köyünde inzivaya çekilmiş dinleniyor,yanına köylü gelmiş nasılsın incili diye sormaya hoş beş sohbetten sonra nereden geldiğini sormuş incili işte şehirden geliyorum deyince ,ne var ne yok şehirde demiş köylüde olan biteni anlatmış,incili bunun padişahın bir oyunu olduğunu anlamış, Köylüye git şehire padişaha deki nisan ayında yağmur yağmaz sa o pulluğun beş para etmez  diye söyle demiş köylü doğru şehire padişahın huzuruna çıkıp incilinin öğretiğini söylemiş.Padişahda bu sözün incilinin sözü olduğunu anlamış köylüye sana vaat ettiğim parayı verririm ama bu söz senin değil incili nin sözü yerini söyler sen veririm demiş vede o da söylemiş.

Şimdi bu hikayeden kaç tane ders çıkar bakalım yorumlarınız bekliyorum.