Bir inşaatta kaza geçiren bir işçi ,şantiye şefine bir mektup yazmışki evlere şenlik.Sayın şantiye şefim , iş kazasında planlama hatası diye yazmıştım.Bunu yeterli görmeyerek ayrıntı istemişsiniz.Şu anda hastanede yatmama neden olan şeyler aynen şöyle olmuştur:Bildiğiniz gibi ben duvar ustasıyım inşaatın 6. katında işimi bitirdiğimde , biraz tuğla artmıştı.Yaklaşık 250 kg olduğunu tahmin ettğim tuğlaları aşağıya indirmeme gerekiyordu.Bunun için bir varil buldum.Ona sağlam bir ip bağladım.6. kata çıkıp , ipi bir çıktırıktan geçirerek aşağıya sallandırdım.Tekrar aşağıya inip ipi çekerek varili 6. kata çıkardım.İpin ucunu sağlam bir yere bağlayarak tekrar yukarıya çıktım.Tüm tuğlaları varile doldurarak aşağıya indim.Tam ipin ucunu çözdümki kendimi havada buldum.ben yaklaşık 70 kiloyum.250 kiloluk varil aşağıya düşerken beni yukarıya çekti.heycandan ipi bırakmayı akıl edemedim.Yolun yarısında varille çarpıştık.Sanıyorum sağ iki kaburgam burada kırıldı.tam yukarı çıkınca parmaklarım iple çıkrık arasına sıkıştı böylece parmaklarımda kırılmış oldu.O sırada yere düşen vairlin dibi düştü ve tuğlalar etrafa saçıldı.Varil hafifleyince bu defa varil yukarı ben aşağıya doğru inmeye başladım.Yolun yarısında yine çarpıştık , zannedersem sol bacağımın kaval kemiği burada kırıldı.Can havliyle ipi bırakmayı akıl ettim.Ve tabi 3. kat hizasından yere düştüm.Sol kaburgalarım , sol el bileğimde o zaman kırıldı zannediyorumBaşımı yukarıya kaldırdığımda boş varilin üzerime doğru geldiğini gördüm.kafatasımın da böyle çatladığını düşünüyorum.Bayılmışım...Gözümü hastanede açtım.Allah'ın herkesi böyle görünmez kazalardan korumasını diler, hürmetle ellerinizden öperim.Duvarcı ustanız.

Ben bunun bir fıkra olduğunu düşünmüştüm.Ama fıkra değil arkadaşlar gerçekten yaşanmış bir olay:))