TAKSİTLİ HAYATLAR.......
03 Mayıs 2010, 00.31 A- A+
Taksitli hayatların, vadesi henüz belli olmayan yaşamlarını sürdürenlerdendik bizler ve ne yazık ki bir alana bir bedava dostluklar da yoktu, o sade yaşantımızın cafcaflı vitrininde etiketin yarısı fiyatına insanlığa teşhir edilen…
Yılın on iki ayına bölmeye alıştırmıştı bir kere hayat bize her şeyi, öyle ki sevdamızı bile vade farkı koymaksızın bölmemizi söylüyordu bilirkişiler, en az sekiz en çok da on iki aya yayarak çok özel dahi olsa o ilişkimizi mutlaka taksitlendirmemiz gerektiğini…
Eskiler bir anlam veremiyorlardı bir türlü, şu günümüzün taksite endeksli kısacık ömürlerinin birbirlerinin peşin sıra gönüllü olarak, kum saatinden hızla ölümüne doğru aktıkları, dünyalık denilen şu mola yerindeki, yarına çıkmaya dahi hiçbir kredisi olmayanlara verilen bu kredi kartı çılgınlığının sebebine içlerinden...
Ve nedenlerin, niçinlerle organize bir ordu disiplininde beraberce toplandığı düşünceler taburunda, kabul edilebilir bir cevap bekliyordu maliyeden emekli Mehmet Bey, okuyup mühendis olan torununun neden hala bir ekmeği bile kartla alarak, haftalık market alışverişini de yine niye dört taksite böldürdüğünü az önce yeniden…
Peki nereye varacaktı bu işin sonu ve hangisi kalacaktı acaba hayatımızda, henüz taksitlendirilmeyle tanıştırılmadığından asla kredi kartı ekstresinin ikamet ettiğimiz hiçbir adrese gelmeyeceğini kesin olarak bildiğimiz o tek arta kalacak bakir değerlerimizden…
Velhasıl evlilikler bile modaya uyup taksite endeksli oldular sonunda günümüzde ve kredi kartı olan herkese limitine göre kız verilir oldu, bankaların damada olan teminatının resmi şahitliği altındaki Allah’a çok şükür ki henüz değişmeyen bir fincan kahve tadının ağızları sözle mühürlediği o klasik kız isteme merasimlerinde…
Kılık kıyafet, ev eşyası ve zorunlu gıda ihtiyaçlarımız derken yaşantımızın her bir yaşam karesi, kredi kartlarının o vadeli tebessümleri altında bir bir taksitlendirilmeye başlanmıştı artık, üstelik her bir ferdi kendi hesap ekstrelerinin en az ödemeniz gereken tutar hanesinin altındaki ekstreye hapsederek, tıpkı; çaresiz bir farenin sırf bir dilim peynir daha yemek adına kapana kıstırılması gibi ay sonlarında birden…
Ve böyle giderse çok sürmeyecek bu serüven karta çalışacak herkes ve korkuyorum ki öyle bir gün gelecek ki, bir peşin on taksite bölünecek her şey gibi şu soluduğumuz hava da su da hepten…
Yılın on iki ayına bölmeye alıştırmıştı bir kere hayat bize her şeyi, öyle ki sevdamızı bile vade farkı koymaksızın bölmemizi söylüyordu bilirkişiler, en az sekiz en çok da on iki aya yayarak çok özel dahi olsa o ilişkimizi mutlaka taksitlendirmemiz gerektiğini…
Eskiler bir anlam veremiyorlardı bir türlü, şu günümüzün taksite endeksli kısacık ömürlerinin birbirlerinin peşin sıra gönüllü olarak, kum saatinden hızla ölümüne doğru aktıkları, dünyalık denilen şu mola yerindeki, yarına çıkmaya dahi hiçbir kredisi olmayanlara verilen bu kredi kartı çılgınlığının sebebine içlerinden...
Ve nedenlerin, niçinlerle organize bir ordu disiplininde beraberce toplandığı düşünceler taburunda, kabul edilebilir bir cevap bekliyordu maliyeden emekli Mehmet Bey, okuyup mühendis olan torununun neden hala bir ekmeği bile kartla alarak, haftalık market alışverişini de yine niye dört taksite böldürdüğünü az önce yeniden…
Peki nereye varacaktı bu işin sonu ve hangisi kalacaktı acaba hayatımızda, henüz taksitlendirilmeyle tanıştırılmadığından asla kredi kartı ekstresinin ikamet ettiğimiz hiçbir adrese gelmeyeceğini kesin olarak bildiğimiz o tek arta kalacak bakir değerlerimizden…
Velhasıl evlilikler bile modaya uyup taksite endeksli oldular sonunda günümüzde ve kredi kartı olan herkese limitine göre kız verilir oldu, bankaların damada olan teminatının resmi şahitliği altındaki Allah’a çok şükür ki henüz değişmeyen bir fincan kahve tadının ağızları sözle mühürlediği o klasik kız isteme merasimlerinde…
Kılık kıyafet, ev eşyası ve zorunlu gıda ihtiyaçlarımız derken yaşantımızın her bir yaşam karesi, kredi kartlarının o vadeli tebessümleri altında bir bir taksitlendirilmeye başlanmıştı artık, üstelik her bir ferdi kendi hesap ekstrelerinin en az ödemeniz gereken tutar hanesinin altındaki ekstreye hapsederek, tıpkı; çaresiz bir farenin sırf bir dilim peynir daha yemek adına kapana kıstırılması gibi ay sonlarında birden…
Ve böyle giderse çok sürmeyecek bu serüven karta çalışacak herkes ve korkuyorum ki öyle bir gün gelecek ki, bir peşin on taksite bölünecek her şey gibi şu soluduğumuz hava da su da hepten…
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış :( Yazık ama blog sahibi senin yorumunu bekliyor olabilir