gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

BİZİ EN ÇOK KIZDIRAN KİM?

21 Haziran 2010, 22.15
A- A+

Bizi en çok kızdıran "kim!"

Bizi sevip mutlu etmek "istediklerimiz mi," Yoksa bizi sevip mutlu etmek "isteyenler mi?" Her alanda "sevgisiz yaşanamayacağına" göre bu sorulara yanıt verdiğimizde, İlişkilerimizi daha sağlıklı bir çerçeveye oturtabiliriz.

Bizi sevip mutlu etmek isteyenler, bizim "isteklerimize göre" hareket edeceği için "kızan" ve "üzülen" o olacaktır. Bizim sevip mutlu etmek istediklerimiz ise en ufak memnuniyetsizliklerimizde bizi "çileden çıkaracaktır."

Bizi "en çok kıran" ya da "kavga ettiğimiz" hep en yakınımızdakiler değil mi? Peki o zaman bundan "çok şeyi paylaşanlar birbirini kırar" diye bir anlam mı çıkarmalı? Aslında anlam çıkartmaya da "gerek yok." Sözünü ettiğim kadın-erkek ilişkisi ise ve aşka
dönüşmüşse zaten beklentiler doruğa çıkmıştır. Her iki taraf da kırılmaya ve küsmeye hazırdır.

İş ilişkisi ise ve işimizi seviyorsak, sevgimiz ve çalışmamız oranında karşılığını alamadığımızda "inanıyorsak," Tek taraflı kırgınlıklar, bizi sadece yabancılaşmaya iter. Kardeş, ana, baba gibi kan bağı ilişkilerimizde ise beklentiler "duygusal" ve "daha az gerçekçi" olduğundan, kimin ne kadar kırıldığı "önemli" ama " anlamsızdır."

 Uzaktaki sevgiler ve sevgililerse daima "en iyisi gibi" görünürler.
Çünkü sadece "belirli zaman dilimini" paylaşırız. Onlar da genellikle "güzel olanıdır."
Biz en iyisi "kendimiz için" sevelim. Sevmeye değer olduğumuzu görüreceğiz...

YORUMLAR

23 Haziran 2010, 17.08
aynen düşünülmesi gerek bu konu üzerinde uzun uzun
23 Haziran 2010, 18.55
  • söylediklerinzde haklısınız aslında hep sevdiklerimize kırılırız çünki onların bizi kırmasını istemeyiz bizim onu sevdiğimiz kadar onunda bizi sevmesini bekleriz aslında birazda benciliz değil mi
23 Haziran 2010, 22.52
bizi en çok kızdıran değilde insanı en çok kızdıran yine kendisidir
24 Haziran 2010, 14.31
seni kıran senden çok başkarına veya baska seylere deger verıyorsa tartışmaya gerek yok onlarla mutlu almasını dılemekten baska kırılmanında tartışmanında anlamı yok seven sevdıgını anlarsa kalpten,yürekten severse her olumsuzluk sevgıye doner  kendı egolarına hakımse zaten hiç dğerin yoktur gozunde  üzülmeye kırılmaya gerek yok çantanı alır gıdersin...
25 Haziran 2010, 00.44

En çok kızdığımız, en çok sevdiğimizdir. Bizde yeri olmayanı , kızacak kadar bile düşünmeyiz de ondan. Kızılan ,kızanın kıymetini bilsin yani demek ki seviliyor....meşhur atasözüdür''TABAK SEVDİĞİ DERİYİ DAHA ÇOK HIRPALAR''

tabak= deriyi kullanıma hazır eden kişidir.Hırpalan deri vuruldukça değeri artar,kıymetlenir.( hipotezi  örnekle ispatladım işte bide ))))

25 Haziran 2010, 14.05
olağan olayları sözcüklere yansıtmak mükemmel olmuş.konu ise başlı başına sıkıntı kokuyor.uzun yıllar düşünmeme sebep olan bu konunun çaresi sizin dediğiniz gibi basit değil.kendimiz için sevmek bencilliktir.bence;  kırılgan olmadan orta yollu düşünüp hareket etmek gerekir.bunların başındada saygı en büyük etkendir.
26 Haziran 2010, 03.01
  • Fuzuliye sormuşlar ;sevmek mi sevilmek mi? Sevmek demiş! Çünki sevildiğinden hiç bir zaman emin olmazsın!.. Kırılsakta alınsakta sevmek en güzeli.Doğrularımızdan eminsek haksızlıklar acıtmaz bizi.
27 Haziran 2010, 00.29
yazı guzel ılgımı cekdıgı ıcın okudum haklı oldugunu goruyorum ama eger bı ınsan kızıorsa sevdıgınden korumak ısdedııgınden kızıyordur tabı sıze yakın olanlar bunlar sevdıklerınız kızınca mutlu olun kırılmayın bılınkı sıze zarar gelmesını ısdemedıgı ıcın onunuzu kesmeye calısıyordur..
29 Haziran 2010, 04.04
iki farkli insanin, (ki buna tek yumurta ikizleri bile dahil) birbirleriyle tam manada butunlesmeleri mumkun degildir. farkli olan sadece bedenler degil, ayni zamanda insanin kendisini ozellestiren ve otekilerden ayiran mantik ve buna bagli olan hayat mizacidir. insan, en cok elbette anne ve babasina benzer. zira mantik ayni genlerle beslenir. hayat mizaci, algilama ve `kavrama`da, en az matigin oldugu kadar modellemenin de etkisi vardir. buna da en buyuk etki, insanin kendine model aldigi oteki yakin insanlardir (anne, baba, kardes, ya da herhangi bir aile buyugu vs vs). demem o ki; insanlarin birbirleriyle kurduklari saglam iliskiler, ortak paydalarin coklugu ile ilgilidir. her konuda mutabik olmak, canlinin dogasina aykiridir. kavgalar olur, anlasmazliklar olur. ama bizi birbirimizden yani sevdiklerimizden ayirmayan ve bu anlasmazliklari ve kavgalari katlanilmaya deger kilan sey, ortak paydalarimizin meyvesi olan sevginin kendisidir. her seye ragmen seviyor ve seviliyoruzdur. onemli olan da budur zaten.
29 Haziran 2010, 14.12
Gercekten doğru bir yaklaşım
29 Haziran 2010, 17.47
cok dogru bır konuya degınmısın tebrık ederımm kımseye haddınden fasla deger verme!!!!
29 Haziran 2010, 22.08
GüzeL makaLe oLmuş eLine sağLık.
Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın