Bilsek mi keşke? Yoksa şimdiki gibi bilmemek mi daha iyi? Hangisi daha iyi bilmiyorum ama hayal etmek benimkisi. Daha uzununu; yüz sene, hatta beş yüz sene sonrasının geleceğinde neler olacak? Bunlar benim öngörülerim:

Beynimize takılan internet bağlantılı bir çip ile;

Bir bilgiye ulaşmak için Google amca gibi arama motorlarına sadece düşünerek “ara” demek yeterli.Cep telefonları bitiyor (Şuna sms at, bunu ara yok. İstemen yeterli)Yeni bir dil öğrenmek de o denli hızlı ve kolay.Çözemediğiniz bir matematik problemi veya formül kalmıyor.İnsan görünümlü duygusal zekası olan robotlar çıkıyor ve en yakın arkadaşlarımız.Her türlü organın yapayı ile nakli mümkün oluyor.Sağlık sorunlarından ölüm kalmıyor.Küresel ısınma gerçek. Yükselen sular bazı ülkeleri yok ediyor. Kuraklık ve kıtlık tüm beslenme alışkanlıklarını değiştiriyor.Doğal kaynakların yetmemesi bugünkü gibi doğal yiyecekleri bulmayı çok daha pahalı hale getiriyor. Yaşam çok daha pahalı. Zengin daha zengin, fakir daha fakir ve sayıca daha çok. Ülke sınırları kalmıyor. Milliyetçilik azalıyor, bitiyor belki de. Sanal sınırları ise dini inanışlar belirliyor. Yaygınlaşan yeni inanışlar ve din savaşları var. Siber savaşlar devrede. Klasik anlamdaki savaşlar da değişmiş. Asker yok. Herşey uzaktan kumanda. Nükleer, biyolojik ve uzaya yerleştirilen silahlar devrede.Para da artık yok. Her türlü alışveriş işlemi, elektronik olarak anında varlıklarımıza direkt ekleniyor veya çıkıyor.Uçan arabalar çıkıyor.Biz oto-pilot’u kapatmadığımız sürece kendi kendine gidiyor. Park yerleride evimiz. Daha sonra fiziksel ulaşım bitiyor. Işınlanma icat ediliyor ve anında istediğin yerdesin. Evrende yanlız olmadığımızı artık biliyoruz.“Bu dünyadan taşınıyorum” lafı artık gerçekleşiyor. İlk aklıma gelenlerdi bunlar. Adı üstünde; varsayım sadece.

Gelecek eğer böyle olursa hayat belki kolaylaşacak bizim için ama çalışmanın, emek sarf etmenin bir önemi kalmayacak gibi görünüyor…