Bizler kafalarımızı sanki özellikle dünyaya geldiğimiz haliyle mezara götürme çabası içindeyiz.  Zihnimizdeki faliyetler böyle olduğu yolunda hiç bir şüphe olmadığını kanıtlamıyor mu.

           Kafayı işlevsiz taşıma külfetinin verdiği bir zevk mi var acaba. Sanmıyorum . Çoğu insan kafasızlığını fark edince kendini duvardan duvara çarparak pişmanlı kara gönüllü teslim olu veriyor: benim gibi.

             Kafasızlığa açıktan övgü düşünenlere rastlanmasada genele bakıldığında en azından kanıksadığı somut olarak önümüzde duran gerçektir. Bir toplumda kafasının değerini bilen ve onu iyi haliyle taşımak isteyenlerin sayısı parmakla gösterilecek kadar azsa o toplumun bireyleri kafalarını hor kullanıyor olmazlar mı. Bu hor kullanmak ciddiye alınmıyorsa o toplumda boş kafalar da eğemenliğini elinde bulunduruyorsa sanırım bu şekilde yaşadıkları hayat onları yokoluş uçurumundan aşağı yuvarlanmaktan çekemeyecektir. kör gidiş birey ve toplum acısından kafasızlığın kanıksandığını gösteren önemli bir belirtidir.

           Kendini bilmez kişiler bir çok şey için takma kafana derler. Bu söz oysa öğrenme ve düşünmeden uzak kalmayı öğütleme saçmalığı taşımıyormu. Oysa insan hayatına giren ve önüne çıkan her şeye kafa tutarak varlığını anlamlandırmaz mı. İnsan ciddiyetini ve onurunu kafasıyla sağlar. Bu nedenledir ki kafanın imkanlarından mahrum olanlar . Ne yaradılışın nede yaratanın ciddiyetini kavrayamazlar.

            İnsan kafası eksir diye korkmamalı: hakkını vermeli gereğince kullanmalı : kafayı etkin aktif hale getirmeli.

                 KAFASIZLIK KINANASI BİR DURUMDUR ÇÜNKÜ.

           Sevgilerimle kafalarımızı gerektiği  şeklinde kullanmak  üzere hoşçakalın.

                                 .............................................vuslatbitti.