Bir ağacın altında oturup düşündüm, gün boyu;

bu ağaçlardı insanların acılarına ve hayallerine tanık..

kimbilir kimler altında oturup dinlendi bu ağaçların..kaç kişi göz yaşı akıttı?

kaç kişi fotoğraf makinesine gülümsedi ve poz verdi,bu ağaçların altında? Kimbilir..

dostluklarda bir çınar ağacı kadar sağlam ve uzun ömürlü olabilselerdi..ne güzel olurdu..

 Dostluk, dostunun bir ömür boyu kalbinde yerinin olması, değimliydi?

Yada hissetmek her yaşadığı sıkıntıyı, çok uzaklarda olsa bile..

Sanırım artık dostluklar da kısa süreli..

hemencecik tüketiliveren dostluklar ve sevgiler aldı artık hayatımızı..

Bir anda oluşan ve yok olan dostluklar..

Gerçek dostluk neydi? Ve kimler dostluğunu koruyabiliyor yüreğinde..

Bir çınar ağacı kadar sağlam dostluklar var mı hayatımızda??...