Asya’da maymun yakalamak için kullanılan bir çeşit tuzak vardır.
Bir
hindistancevizi oyulur ve iple bir ağaca veya yerdeki bir kazığa
bağlanır.Hindistancevizinin altına ince bir yarık açılır ve oradan
içine tatlı bir yiyecek konur.
...Bu yarık sadece maymunun elini açıkken sokacağı kadar büyüklüktedir, maymun elini yumruk yaptığında elini dışarı çıkaramaz.
Maymun,
tatlının kokusunu alır, yiyeceği yakalamak için elini içeri sokar ve
yiyeceği kavrar, ama yiyecek elindeyken elini dışarı çıkarması
olanaksızdır. Sıkıca yumruk yapılmış el, bu yarıktan dışarı çıkmaz.
Avcılar
geldiğinde, maymun çılgına döner ama kaçamaz. Aslında bu maymunu,
tutsak eden hiçbirsey yoktur. Onu sadece onun kendi bağımlılığının gücü
tutsak etmiştir. Yapması gereken tek şey elini açıp yiyeceği
bırakmaktır.
Ama zihninde açgözlülüğü o kadar güçlüdür ki, bu tuzaktan kurtulan maymun çok nadir görülür.
Bizi tuzağa düşüren ve orada kalmamıza neden olan şey, arzularımız ve zihnimizde onlara bağımlı oluşumuzdur.
Tüm yapmamız gereken, elimizi açıp benliğimizi ve bağımlı olduğumuz şeyleri serbest bırakmak ve dolayısıyla özgür olmaktır.