YAĞMURLU BİR GÜN ARDINDAN!
25 Ağustos 2010, 17.36 A- A+
Perdeyi aralayıp pencerenin arkasından yağmuru izlemeyi sonra balkona çıkıp havayı koklamayı özledim. Üzerime birkaç damla yağmur da düşerdi hem, hem balkon demirlerinden ellerime anlam veremediğim metalik bir koku sinerdi.
Aslında bunların kendisi midir huzur veren insana yoksa bunların çağrıştırdıkları mıdır bilmiyorum. Toprak kokusuna özlem diye bir şiir yazmıştım, çok hırçın bir şiirdi, bu yüzden pek sevmem. Ama çocukluğuma özlemi anlatmıştım. Öyle hırçın bir özlemmiş ozamanki ama genelde daha dingindir çocukluğuma özlemim.
En çok da yaz yağmurlarında maç kesilince terli bir şekilde saçak altında beklediğimizi hatırlıyorum yağmurla ilgili. Top sürekli el değiştirirdi, canımız sıkılıyordu arada topu basketboldaki gibi yere vurmak, arada ayağımızda sektirmek iyi geliyordu tekrar sahalara yani sokağa dönmeden önce. Bir de şortlu olurdum özellikle yaz sonuysa hafif bir üşüme gelirdi, hiç unutmuyorum.
Hayat işte, geçip gidiyor, geriye bakmamak lazım belki. Güçlü ve başı dik bir insan olamam çünkü insanları böyle olmaya zorlayan düzenden nefret ediyorum. Kendi güçsüzlüğümüze sinip insanca bir güç doğuramaz mıyız? Pasif direniş dedikleridir belki bu tam olarak onuda bilmiyorum.ASLINDA BİLMEKTE İSTİYORMUYUM ONDANDA EMİN DEĞİLİM....
Aslında bunların kendisi midir huzur veren insana yoksa bunların çağrıştırdıkları mıdır bilmiyorum. Toprak kokusuna özlem diye bir şiir yazmıştım, çok hırçın bir şiirdi, bu yüzden pek sevmem. Ama çocukluğuma özlemi anlatmıştım. Öyle hırçın bir özlemmiş ozamanki ama genelde daha dingindir çocukluğuma özlemim.
En çok da yaz yağmurlarında maç kesilince terli bir şekilde saçak altında beklediğimizi hatırlıyorum yağmurla ilgili. Top sürekli el değiştirirdi, canımız sıkılıyordu arada topu basketboldaki gibi yere vurmak, arada ayağımızda sektirmek iyi geliyordu tekrar sahalara yani sokağa dönmeden önce. Bir de şortlu olurdum özellikle yaz sonuysa hafif bir üşüme gelirdi, hiç unutmuyorum.
Hayat işte, geçip gidiyor, geriye bakmamak lazım belki. Güçlü ve başı dik bir insan olamam çünkü insanları böyle olmaya zorlayan düzenden nefret ediyorum. Kendi güçsüzlüğümüze sinip insanca bir güç doğuramaz mıyız? Pasif direniş dedikleridir belki bu tam olarak onuda bilmiyorum.ASLINDA BİLMEKTE İSTİYORMUYUM ONDANDA EMİN DEĞİLİM....
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış :( Yazık ama blog sahibi senin yorumunu bekliyor olabilir