Sevgili dostlar Yunus'ca söze başlarsak dünyanın nasıl bir yalan olduğunu bizlere en iyi, onun şiiri yardımcı olur anlamamız hususunda.

            '' Bilirim seni yalan dünyasın

             Evliyaları alan dünyasın

             Kaçan kurtulsa kuş kurtulaydı

              Şahin kanadını kıran dünyasın''

Böyle söyler böyle der Yunus, bense bu yalan dünyada :her türlü sitemi aşıp huzura varmak istememe ragmen,  bir türlü olmuyor. Bugün sabah erkenden vardım rahmetli annemin mezarına. rüyama gelmişti. Uzun zamandır da kendisini ziyaret etmiyordum, kimbilir belkide beni çağırdı yanı başına.  Konuşurum annemle içimi dökerim; beni duyduğunu hissederim daraldığımda, tek sığınağım annem olduğu bilincini, hiç yitirmedim. 

              Sevgili dostlar  kaybettiklerimizin ardından yas tutunca, ister ölmüş olsun, ister yaşarlarken ayrılalım bir şeyi fark ediyormuyuz? . Bilmem ki sizlerde benim gibi mi düşünüyorsunuz?. Merağı mı bağışlayınız ama, kaybedince insanoğlu sevdiklerini. Şu yalan dünyada bir şeyi daha  iyi fark ediyoruz, ölüm  ve  ayrılıkların ardından. İşte böylesi anlarda dostlarımız  olur yanı başımızda ve bizlere öğüt niteliğinde,  hayat  devam ediyor diye teselli  ederler . Acılarımızı  paylaşarak azaltan, neşelerimizi   paylaşarak çoğaltan bir toplumuz,  değil mi? iyi iyi de ..... Kaybettiklerimizin ardından bakınca şu hayata......

              HAYAT YAŞAM  KALİTESİNİ YİTİRİYOR.  sevdiklerimiz yanımızda  olmayınca.

           Sesimi duyuyorsun değil mi?  sevgili annem uslu koyun sürüleri gibi sıralanmış şu beyaz mermer sutunlar altında dinlenenlerin isimlerini yaşadıklarını  saymakla bitmeyecek şu menfi manzarada kaybolanlardan olmak istemiyorum.  Ümide açık hayalimde  hep canlı kalmak şakıyan bir gerçek olmanı  dilerim yanına her gelişimde. Ben bunun için farklıyım bunun için çileliyim bunun için sana koşuyorum. Şimdi sevgili annem hani bir mucize olsa da sen anlatsan bunları dahasını anlatsaydın bana :Sen....... O emzirdiğin ak süt gibi, şu yalan dünyanın ne kadar boş olduğunu.

           SEVGİLİ ANNEM ne zaman yanına gelsem o körpe bebeklerin dillendiği zamanlar gibi : sensiz oluşum dillendirir beni. Taze bir yaradan başka birşey olmadığımı biliyorum yanındayken birde apansız  aklıma sen düşünce.

           SÖYLE ŞİMDİ YALAN DÜNYA  SEN SÖYLE........Senin yalan olan resmini doğadan başka kim çize bildi ki.