Biliyorsanız Anlatmayayım ''Küçük Şeyler''
23 Ekim 2010, 21.13 A- A+
KÜÇÜK ŞEYLER
Yeniden çocuk olmayı çok isterdim...Çocukken hayattan tek beklentim misketlerimin arkadaşım Ahmetinkinden daha fazla olmasıydı.Bir terlikle araba niyetine oynayıp mutlu olabiliyordum..Sıkıntı yok,para derdi iş güç,aşk..Hiç biri yok...
Çocukluğun kötü taraflarıda vardı ama...Mesela banyo günlerini hiç sevmezdim...Banyo sobasının yanında bir leğende yıkardı annem..Su çok sıcak olurdu ağlardım.Her anne su çok sıcak diyişimde ise kafama tası yerdim...Uçmayı çok isterdim...Evin damından şemsiyeyle atlarken son anda babaannem farketmiş...Halen birgün uçacağıma inanıyorum.Neden olmasın...
Çocukluğum boyunca küçük Emrah espirilerine maruz kaldım...Saklanbaç oynardık...Saklandığım yerde ses çıkardığım zaman;-Emrah sesini gördüm çık sobe! diyen piskopat bir arkadaşım vardı...Birde tavuğum vardı horoz niyetine aldığım...Biraz büyüyünce anlamışım horoz olmadığını.Daha doğrusu yumurtlayana kadar anlamamıştım...İşin kötü yanı bahçede hiç horoz yoktu...Yani aynı gün içinde iki kez vurulmuştum...Olayı büyütüp namus meselesi yapmıştım..Kan dökülmesi lazımdı...Kestirip afiyetle yedik sonra...Her su birikintisini deniz zannederdim atlardım yüzmek için...Gözlerimi kısıp baktığımda karizma olduğumu sanardım...İlk aşkım Şirine idi...Sonra şeker kız Candy çıktı...Bir keresinde televizyonun içini açarken yakalanmışım...Ferhat Şirin için dağları delmiş.Ben bir televizyon bozmuşum çok mu?.Akşam ezanı okunduğu zaman annem çağırırdı.-Emrah gel oğlum akşam oldu.Oyunu bölmek istemezdim.İki arada bir derede kalırdım hep...Hayali bir arkadaşım vardı ismi Süleyman dı...Bana uçmasını öğretecekti..Tam öğrendim derken birde baktım BÜYÜMÜŞÜM...
Önce süleyman terketti beni...Sonrasında ailem,arkadaşlarım,Şirine ve kurduğum hayeller...Bende onlarla mı gitmeliydim?Yoksa yoluma devam mı etmeliydim...
Oyunu bölüpte eve gitmek istemeyen çocuklar gibi,iki arada bir derede kaldım...
Emrah GüL
Yeniden çocuk olmayı çok isterdim...Çocukken hayattan tek beklentim misketlerimin arkadaşım Ahmetinkinden daha fazla olmasıydı.Bir terlikle araba niyetine oynayıp mutlu olabiliyordum..Sıkıntı yok,para derdi iş güç,aşk..Hiç biri yok...
Çocukluğun kötü taraflarıda vardı ama...Mesela banyo günlerini hiç sevmezdim...Banyo sobasının yanında bir leğende yıkardı annem..Su çok sıcak olurdu ağlardım.Her anne su çok sıcak diyişimde ise kafama tası yerdim...Uçmayı çok isterdim...Evin damından şemsiyeyle atlarken son anda babaannem farketmiş...Halen birgün uçacağıma inanıyorum.Neden olmasın...
Çocukluğum boyunca küçük Emrah espirilerine maruz kaldım...Saklanbaç oynardık...Saklandığım yerde ses çıkardığım zaman;-Emrah sesini gördüm çık sobe! diyen piskopat bir arkadaşım vardı...Birde tavuğum vardı horoz niyetine aldığım...Biraz büyüyünce anlamışım horoz olmadığını.Daha doğrusu yumurtlayana kadar anlamamıştım...İşin kötü yanı bahçede hiç horoz yoktu...Yani aynı gün içinde iki kez vurulmuştum...Olayı büyütüp namus meselesi yapmıştım..Kan dökülmesi lazımdı...Kestirip afiyetle yedik sonra...Her su birikintisini deniz zannederdim atlardım yüzmek için...Gözlerimi kısıp baktığımda karizma olduğumu sanardım...İlk aşkım Şirine idi...Sonra şeker kız Candy çıktı...Bir keresinde televizyonun içini açarken yakalanmışım...Ferhat Şirin için dağları delmiş.Ben bir televizyon bozmuşum çok mu?.Akşam ezanı okunduğu zaman annem çağırırdı.-Emrah gel oğlum akşam oldu.Oyunu bölmek istemezdim.İki arada bir derede kalırdım hep...Hayali bir arkadaşım vardı ismi Süleyman dı...Bana uçmasını öğretecekti..Tam öğrendim derken birde baktım BÜYÜMÜŞÜM...
Önce süleyman terketti beni...Sonrasında ailem,arkadaşlarım,Şirine ve kurduğum hayeller...Bende onlarla mı gitmeliydim?Yoksa yoluma devam mı etmeliydim...
Oyunu bölüpte eve gitmek istemeyen çocuklar gibi,iki arada bir derede kaldım...
Emrah GüL
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış :( Yazık ama blog sahibi senin yorumunu bekliyor olabilir