Kolay değildi,bir ulusu uyandırmak,bağımsızlık mücadelesine öncülük etmek ve Cumhuriyet'in kurulmasında başrolü oynamak.Düşünsenize,umutsuzluğa kapılmış bir halk,işgal altındaki topraklar,kendi memleketinde esaret çeken milyonlar.Hani ''kahraman olmak'' diye bir tabir varya,en doğru zamanda,en doğru yerde bir Türk kahramanlıktanda ileri giderek üstün liderlik vasıfları,çağdaş görüşlü bakış açısı ve kitleleri peşinden sürükleyen karizmasıyla bir ulusu tüm basiretsizliklerinden kurtarıp bizlere şu günleri özgürce yaşamamamızın kapılarını açıyor.Biz Gazi Mustafa Kemal'e ne kadar minnet duyarsak azdır diye düşünüyorum.

       Yine bir 10 Kasım.Sabah 09:05' te sirenler çalacak,çeşitli anma törenleriyle Ata anılacak,devlet adamları konuşmalar yapacak,çocuklar şiirler okuyacak.Aslında bir insanı anmanın en güzel yöntemi,onu anlamaya çalışmakten geçiyor.Toplum olarak Ata'mızı en doğru şekilde anlayabiliyormuyuz bu uzun bir tartışma konusu.Fakat tam olarak anlayamasakta,yakın tarihimizi tekrar gözden geçirerek,araştırarak,Ata'nın fikirlerini özümseyerek, hangi yollardan geçtiğimizi inceleyerek doğruyu bulacağımızı düşünüyorum.Buna neden ihtiyaç var diye soracak olursanızda günümüzde bu yoldan saptığımız konusunda endişeler taşımaktayım.

       SARI ZEYBEK,şarkıda söylediği gibi bir daha Samsun'dan çıkıp gelmeyeceksin,insana umut veren,güç veren,ışık saçan mavi gözlerinlede tekrar bakmayacaksın,hani demiştinya "Benim naçiz bedenim elbet birgün toprak olacaktır, ama Türkiye Cumhuriyeti ilelebet yaşayacaktır!'' diye,biz senin bu mirasına sahip çıkmak için,aydınlık nesillerin yetişip bu vatana katkıda bulunması için elimizden geleni yapıyoruz.Nur içinde yat Atam,ne kadar olumsuzluk olsada,iç ve dış düşmanlar fırsat kollasada,senin çocukların nöbette,ilelebet nöbette.Sarı saçlım mavi gözlüm.....