Yaşanılmamış ama ölesiye yaşanmak istenen bir sevgi borçlusun bana hayat. Çocukluğumdan kalma yaşanmışlıklar beynime  gri  renkler serpiştirmiş. Öğrencilerim ve ailemse rengarenk bir gök kuşağı sunmuş. Ama yaşayamadığım bir duygu var ki zorla elimden alınan ve beynimde yüreğimde siyah renkler bırakmış

Biliyorum daha fazla acılar yaşayacağım zamanı geldiğinde ama bu yaşadığım acı hiç silinmeden üstüne eklenecek ..diğer acılar gülümserken bile gözlerde hüzünle gülümsemek ,konuşurken birden dalıp gitmek... en acısı   bir sessiz çığlık bıraktın bende hayat. Ne yaşanırsa yaşansın silinmeyen bir çığlık.Yürekte bir sızı bıraktın bende hayat.

Bir sevgi borçlusun bana hayat. Yaşamımı mavi umutlarla doldurabileceğim,dokunabileceğim,yürümesini ,konuşmasını,gülmesini izleyeceğim bir sevgi..Evet yerine yenileri gelse de kaybedilen elinden alınan sevginin yeri hep siyah bir çukur gibi boş kaldı hayat..

Ondan sonra yaşadığım acılara inat hala vazgeçmedin bana acılar sunmaktan bir şairin dediği gibi "acıları da yaşamalısın namusluca "ama devamlı gözlerde yaş ve yürekte sızıyla olmuyor be hayat olmuyor...

Offf çok özledim hayat çokk özledim..Karşımda resmi bakıp duruyorum. Nasılda mutluyum bu resimde ..Tüm acılara dayanma gücü var sanarken en büyük acıyla bir anda baş aşağı oldum..VE ne yapsam atamıyorum bu acıyı..

Yeter artık geleceğe umutla bakmak istiyorum ..Ama yaşanmamış bir sevgi borçlusun bana hayat bir sevgi....Kücücük bir elin güvenle elimi tutmasını borçlusun bana ....