Evet sevgil dostlar içimizdeki bir zifiri sesi yenmekle elimizdeki kazanımlar neler olabiliri siz değerli dostlarla paylaşmayı arzu ettim.

            Benim içimdeki zifiri ses affetmeme  duygusu  dolaşıp durdu son zamanlar bundan kurtulmam gerektiğine kanaat getirdiğimde önceleri bu sese kulak verdikce haklılığımı gördüm. Her haklılığın ardından nefretim büyüdü. Huzur gönül rahatlığı ve sukunetimi yaşam kalitemi ardından yitirmeye başladım. Şimdilerde anladım ki bu zifiri sesten kurtulmanın zamanı gelmiştir.

            AFFETMEK :ruhsal iyleşme sürecinin doğal yan bir ürünü olduğunu gördüm. Yukarıda  izah ettiğim gibi içsel bir sürectir. Affetmek kendimize duydugumuz saygının artmasını sağlayan bir özgürlük süreci olduğuna  kani oldum. Affetmek geçmişten gelen olumsuz bu duygu yükünden özgürleşmek olduğunu gördüm. Olayı hatırlamak ama olayın duygu deposunu boşaltmak mış şimdilerde anladım.

         Affetmek bizleri inciten kişilere duyduğumuz cezalandırma ihtiyacından vazgecerek kendi tutsaklığımızdan vaz geçmek olduğunu gördüm. Affetmek onlara hangi cezayı verirsek verelim bize yetmiyeceğinin farkına varmak olduğunu bilmektir. Affetmek öfke intikam kızgınlık gibi duygularla ziyan ettiğimiz yaşam enerjisini yaşam kalitesini yükseltmek  mutlu ve doyumlu olmak için kullanmamız gerektiğini öğrendim.

         Affetmek yaşamın geçmişinde takılıp kalma yerine yaşam yolunda  yeni deneyimlere acık hale gelebilmektir. Ve sevgili dostlar affetmek başkası için değil kendimiz için yaptığımız bir özgürlük seçimidir. İçimizdeki suclu kişiyi zihnimizin zindanında  hapiste tuttuğumuz sürece kişi kendini hep güçlü hissediyor. Oysa o güçlülük bir kinin yan ürünüdür. O ürün insanın yaşamla barışmasını engelliyor yaşamın kalitesini artırmak için o hapisten içimizdeki zifiri seslerden uzaklaşıp affetmemiz gerekiyor.

          İNSAN KURALLARA SIĞMAZ .

                             SEVGİLERİMLE SEVGİLİ DOSTLAR.