Sanmayalım ki sevgili dostlar aile tuğla kalıplarından çıkarılan tuğlalar gibi keyfi olarak meydana getirilir. Ve aile harakete geçirilen buhar makinesinin  çok sayıdaki  gelişi güzel darbeleri gibi ortayada çıkmaz.

           Aile iki farklı karakterin birbirlerini kabullenmesiyle güçlenir. Ama birbirlerine üstünlük taslayıp kendi kalıpları içine sokma zorluğu içine girildiğinde aile ağacının balta darbeleri gibi yara almaya yok olmaya yüz tutuğunu unutmamalı.

           Aile: en yakın tefekküre yol açıcı dehaların bile çözemediği ilahi bir muamma.... Aile topyekun oluşun ruhu... Yekpare bir bütün. Aile bilinen bir değer şey eşlerin ve çocuklarının birbirlerine sımsıkıya bağlı olduğu ve mekanların bu örtüsünden asla kurtulamadığı topyekun bir beden birlikteliğidir. İnsanlar bu birlikteliğe evvela söz vererek başlarlar iyi ve kötü günlerde beraberliğe ant verir imzalarıyla taçlandırılar sevgi ve sadakatlerini. Hayat bu beraberliğe atılan adımlarla beraber en güzel ve en kötü yanlarıyla bu yeni aile kurumunu ziyaret etmeye başlar.  İşte bu anlarda aile reisleri olan anne ve babalar devreye girerler.

         Benim nazarımda anneler ve babalar  birer duvar ustasıdır hayatın tüm yıkımlarında onlar dağ gibi direnirler. Hayatın  tüm olumsuzluklar karşısında. Onların gözlerinde evlatlar hayatın çoğalan birer ışığıdır. Bazen gökyüzünü süsleyen zifiri karanlığı aydınlatan yıldız olurlar. Bazen bir dolunay büyüsü gibi ardları sıra takip ederler.  Bazen onların gözlerinde evlatlar en modern şehirlerin gecelerini süsleyen renga renk ışıklar gibidir onların gözlerinde çocuklar.

          Evet sevgili dostlar YAPRAK DÖKÜMÜ Dizisiyle kim bilir kaç aile yıkılma sancılarından vazgeçmiştir. Ve kimbilir huzur ve sadeti olan ailelerde sadet ve mutluluklarına yeni mutluluklar katma yolunu seçmiştir. Dahası bu diziyle izleyenleri kendi boy aynalarında kendileriyle yüzleşmiştir. Haklı ve yerinde çok çeşitlik ve zengin karakterlerle hepimiz kendi karakterimizi eşledik kimbilir.

            Unutmayalım ki bizler o dizinin aktörleri olmadığımız için şanslı sayılırız. Hüznü salğılayan sinir uçlarımızı tedavi etme olanaklarına hala sahip olduğumuzun farkında olalım.. İşte en güzel kazancımız bu olsa gerek.

             Ağzımızı yaralayan kelimelerle bırakıp gidiyor bazen sevdiklerimiz bizi.  Ve o anlardan sonra onun bıraktığı eşyalar ve anılar bedenizden bir parca oluyor. Onun ardından sorduğumuz bütün sorularla yanlızlığa açılıyoruz.  Taze yaradan başka birşey değilim deriz bizi arayıp soranlara sevdiklerimizi yitirince. Dileğim tüm insanların huzur gönül rahatlığı içinde bir ömür gecirmeliridir.

            Gamyun ailesinin yeni yılını kutlar niçe mutlu yıllar dilerim.

                                                            SEVGİLERİMLE ......1zifiriSes.