Cennet;  ayaklarının altında olan   anneler...

    Asla yanlış yapamayacağız insanlar;  anneler...!!   Methiyeler dizmeye gerek yok ..Herkesin annesi kadar kıymetli desem; gerekli  övgüyü yapmış olurum sanırım.

                   ...PEKİ   hiçmi   nankör evlat yok?

                       Var  elbette .!!  kendimden biliyorum.   Sadece bir adım  öne çıkıyorum...BEN YAPTIM ...!!!!!

     Annemin  yaklaşık 2 aylık  misafirliği bir kaç gün sonra  bitiyor.Canım  annem; ayrılık hüznünü bir tarafa koyarsak,  yanımdan  mutlu  bir şekilde ayrılacağını biliyorum.Dolu dolu geçen 2 ay. Bir çok  yeri gezdirip; tarih kokan İstanbul'u anlatırken,birkaç kez  tekrar yapmak durumunda kalsamda, rehberlik adına iyi bir sunum yaptığımı düşünüyorum.

   Dışarı  son çıkışımızda;  son günlere bıraktığımız alış-veriş yüzünden bir hayli  yorgun düşmüştük.Ama  annem  maneviyatına katıcağı zenginlikten vazgeçmeyerek; Sahabe,  evliya  eren ve  yatır ziyaretlerindeki  azmini ısrarla sürdürüyordu.Çok yorgundum ve Galatasaray Lisesi  civarında  çay içerek yorgunluk atmaya   çalışıyorduk.Çaydan aldığım ilk yudumdan sonra annemi mutlu etmenin yolu gelmişti aklıma .Ve  kalktık, gel anne dedim..Lisenin bahçesindeki ünlü edebiyatçımız  Teyfik Fikret'in anma  mezara getirdim,   anne bu; Teyfik FİKRET Efendinin türbesi    dedim ve onu dualaryla  başbaşa bıraktım...

  Eve gelene kadar  yolda  usulüne  uygun itiraf  yolu aradımda ; öyle bir usül yok ki.!! Kadın huşu içinde; huzur dolmuş, manevi beklentileri  tavan yapmış.. nasıl alabilirdim elinden bu beklentilerini? Sonuçta ünlü Edebiyatçımız Tevfik Fikret'in mezarı, Sarı Çizmeli Mehmet Ağa  değil ki;  düşünceside beni  teselli edememişti.

   Annemle  Tevfik Fikret arasında  oluşan  manevi köprü; sanki  benim  sırat köprüm olmuştu,   vijdanımda...  off.. off

   Keşke itiraf  edebilseydim..!!!!

   AFFET ANNE  beniiii..!!!!!  

              ..bak ben seni;  hertarafa danteller döşeyip, evimi Burhan Altınyop 'un (Avrupa Yakası Dizisi )  evine benzettiğin için   affediyorum. :)))