''Senin yaşadığında birşeymi ben neler yaşadım'' diye başlarlar senin yaşadığını yok sayıp kendi acıları anlatıldığında ''Vay be neler yaşamışsın sen,iyi ayakta duruyorsun valla'' denmesini bekleyip bu denildikten sonrada motive olurlar.Payımıza ne düşerse yaşıyoruz acı yada tatlı.Bunlar dönemsel ve hiçbiri üzerimize yapışmaz.Fakat arabesk doğu toplumunun olumsuz bir getirisi olarak biz yaşanan olumsuzlukların üzerimize yapıştığını zannediyoruz yada böyle zannetmek direncimizi arttırıyor.

       Birbirinden farkı olmayan,halkın üzerinde uyuşmadan başka hiçbir etki yaratmayan sözüm ona ''dram'' adı verilen dizileri izleye izleye iğne batırsan ''yandım anam'' demiyecek kadar kanıksar ve tepkisiz hale gelmiş toplumumuz acılarını yarıştırma konusunda seninde söylediğin gibi pek bir atak davranıyor.Arabesk yaşam tarzndanda,arabesk şarkılardanda,acıların olgunlaştırmadığı aksine çocuklaştırdığı insanlardanda gına geldi.Bizi gülümsetecek şeylerde var eğer farkedebilirsek.HAYAT TEK BİR GÜN O GÜNDE BUGÜN.....

Türkçeye ancak şöyle çevirebildim...' Ancak kulagın agrıdıgında karınının agrısı geçer..' diye bir atasözü var ..Kızılderililer söylemiş...Yaşadıgın her acı ,kendine odaklı oldugundan kim ne derse desin acın senindir , büyüktür Soft....Geçer deseler , bu daha ne ki deseler yine de duymazsın..Taaa ki ilacını içene kadar ZAMAN ın...Bazen çok kötü dönemler geçiriyoruz evet, dediginiz gibi bunlar bizi besliyor , büyütüyor...Ve de aslında deyim yerindeyse 'adam' ediyor..İngiliz atasözü mü yoksa yine kızılderili kökenli bir Amerikan atasözü mü emin degilim şöyle der ;

Every black cloud has a silver lining.....

Her karabulutun içerisinde gümüşsü bir çizgi vardır. Yani Soft, hayat o karabulutlar içindeki ışıltıyı, güzellikleri görebilenleri mutlu etmeye hazır bekliyor...Gülümse canım...Çok mutlu ol diliyorum....Hepinize... Ataya...

Usta kikirdayarak çiragini kolundan tuttu ve disari çikardi. Sessizce az ilerdeki gölün kiyisina götürdü ve çiragina bu kez de bir avuç tuzu göle atip, gölden su içmesini söyledi. Söyleneni yapan çirak, agzinin kenarlarindan akan suyu koluyla silerken ayni soruyu sordu: "Tadi nasil?" "Ferahlatici" diye cevap verdi genç çirak. "Tuzun tadini aldin mi?" diye sordu yasli adam, "Hayir" diye cevapladi çiragi. Bunun üzerine yasli adam, suyun yanina diz çökmüs olan çiraginin yanina oturdu ve söyle dedi: "Yasamdaki istiraplar tuz gibidir, ne azdir, ne de çok. Izdirabin miktari hep aynidir. Ancak bu izdirabin aciligi, neyin içine konulduguna baglidir.

Istirabin oldugunda yapman gereken tek sey izdirap veren seyle ilgili hislerini genisletmektir. Onun için sen de artik bardak olmayi birak, göl olmaya çalis."

Her şeyde olduğu gibi acı kavramıda görecelidir. Kimi kanadı kırılan bir kuşa üzülürken kimi doğacak bir bebeğe üzülür..Dünyaya gelince onun neler beklediğini hayal ederek.Benimse en üzüldüğüm şey eskiye dönüp baktığımda minicik şeylere meğer ne çok üzülmüşüm..Beni ilerde bekleyen daha büyük sıkıntalırı görmeden:)) Şimdilerde üzülmüyorum artık hiç bir şeye.Bunuda elbet bir sebebi vardır diyerek belkide polyannacılık oyruyorumdur ama böyle mutluyum ben...:))

insanlar bu acıları yaşarken hep suçu başkaları işleyip buna acı çektirmiş gibi anlatır

hiç kendine toz kondurmaz ve bu yüzdende daha başka hatalar yapıp daha başka

acılar yaşamaya mahkumdur